មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់របស់គណបក្សប្រឆាំង ព្រមានថា ក្នុងសង្វៀននយោបាយនៅកម្ពុជាមានជំងឺដ៏កាចសាហាវមួយចំនួនកំពុងតែរីករាលដាលយ៉ាងខ្លាំង ដែលជាឧបសគ្គដល់ការរួបរួម និងការអភិវឌ្ឍជាតិ ហើយក៏កំពុងតែបំផ្លាញសង្គមកម្ពុជាដល់ឫសគល់ផងដែរ។
មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ លោក មាជ សុវណ្ណារ៉ា បានសរសេរលើគណនី Facebook របស់លោកនៅថ្ងៃទី១៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២១ ថា ជំងឺដែលធ្វើឲ្យខ្មែរបែកបាក់គ្នាតាំងពីអតីតកាលរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ គឺជំងឺក្តិចត្រួយ ជំងឺតួឯក ជំងឺអាត្មានិយម ជំងឺជេរប្រមាថ ជំងឺលាបពណ៌ និងជំងឺជាច្រើនទៀត ហើយជំងឺទាំងនោះបានចូលទៅសម្ងំក្នុងសរសៃឈាមអ្នកនយោបាយខ្មែរដែលស្រឡាញ់អំណាចអស់រាប់សិបឆ្នាំមកហើយ។
លោកអះអាងថា និស្សិតបញ្ញវន្តខ្មែរដែលមានសមត្ថភាពពិតប្រាកដពិបាករស់ និងពិបាកសម្របខ្លួនក្នុងបរិបទសង្គមកម្ពុជា ដែលពោរពេញទៅដោយជំងឺបែបនេះណាស់ ខណៈនិស្សិតបញ្ញវន្តខ្លះត្រូវបង្ខំចិត្តធ្វើគធ្វើថ្លង់ ដើម្បីសេចក្តីសុខផ្ទាល់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែការធ្វើបែបនេះ គឺស្មើនឹងរុញឲ្យប្រទេសកម្ពុជាធ្លាក់ទៅក្នុងជ្រោះមរណៈកាន់តែជ្រៅបន្ថែមទៀត។
លោក មាជ សុវណ្ណារ៉ា បញ្ជាក់ថា ដោយសារតែជំងឺទាំងនេះបានបណ្តាលឲ្យអ្នកនយោបាយខ្មែរមិនទុកចិត្តគ្នា មិនអាចរកការឯកភាពជាតិដើម្បីកសាងសង្គមជាតិ និងសេចក្តីថ្លៃថ្នូរជូនពលរដ្ឋរបស់ខ្លួនបាន ខណៈពលរដ្ឋខ្មែរពិតជាចង់បានសន្តិភាពដោយពិតប្រាកដ និងការស្រុះស្រួលរវាងអ្នកនយោបាយទាំងនោះខ្លាំងណាស់ ព្រោះបញ្ហាប្រទេសជាតិជាច្រើនកំពុងរង់ចាំពួកគេទៅដោះស្រាយ។
ការលើកឡើងរបស់លោក មាជ សុវណ្ណារ៉ា ស្របពេលដែលមេដឹកនាំនយោបាយធំៗរបស់កម្ពុជាកំពុងប្រឈមមុខដាក់គ្នាដោយប្រើវិធីសាស្ត្ររៀងៗខ្លួនដើម្បីផ្តួលដៃគូ ខណៈវិបត្តិនយោបាយរឹតតែបន្តកើនមានដោយសារល្បិចកលរបស់មេដឹកនាំធំៗទាំងនោះ។
បើទោះបីជានៅឆ្នាំ១៩៩៣ កម្ពុជាបានអនុវត្តដំណើរការបោះឆ្នោតលើកដំបូងក្រោមកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីស ឆ្នាំ១៩៩១ ហើយក៏ដោយ ក៏អ្នកនយោបាយខ្មែរនៅតែដណ្តើមអំណាចគ្នាក្រោមល្បិចកលគ្រប់បែបយ៉ាង ដើម្បីគ្រប់គ្រងអំណាចផ្ដាច់មុខរហូតដល់មានការប្រើវិធីសាស្ត្រទុច្ចរិតដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីយកឈ្នះរៀងៗខ្លួន។
ចាប់តាំងពីកម្ពុជាស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គណបក្សប្រជាជន កម្ពុជាដែលដឹកនាំដោយលោក ហ៊ុន សែន អស់រយៈពេលជាង ៤០ឆ្នាំមកនេះ ត្រូវគេមើលឃើញថា បុរសខ្លាំងរូបនេះបានប្រើល្បិចកលនយោបាយគ្រប់ជំពូកដើម្បីដណ្តើមអំណាច និងកាន់កាប់អំណាចតែម្នាក់ឯង។ ក្នុងនោះដូចជា៖
- ការដណ្តើមអំណាចពីលោក ប៉ែន សុវណ្ណ និងលោក ចាន់ ស៊ី ក្នុងឆ្នាំ១៩៨៥
- ការធ្វើរដ្ឋប្រហារបង្ហូរឈាមកាលពីថ្ងៃទី៥-៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៩៧ ក្រោយការចាញ់ឆ្នោតគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច
និងប្រជែងយកអំណាចតាមវិធីសាស្ត្រផ្សេងទៀតដែលខ្លួនអាចធ្វើបាន ដូចជា៖
- ការរំលោភរដ្ឋធម្មនុញ្ញ
- រំលោភកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីស
- និងរំលោភស្ថាប័នព្រះមហាក្សត្រជាដើម៕