អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ បង្ហាញការព្រួយបារម្ភករណីដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបើកឱ្យមានដំណើរការស្មុំកូនអន្តរប្រទេសឡើងវិញ ក្រោយពីផ្អាកជាង ១០ឆ្នាំមក ថានឹងនាំឱ្យគ្រួសារជាច្រើនត្រូវបែកបាក់ និងមិនអាចជួបជុំគ្នាវិញបានដោយសារប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងនៅទន់ខ្សោយ។
ការព្រួយបារម្ភរបស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូនេះ ធ្វើឡើងក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មួយដែលបានចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី២៩ ខែមីនា ដោយលើកឡើងថា ការបើកឱ្យមានដំណើរការស្មុំកូនឡើងវិញនេះ នឹងនាំឱ្យគ្រួសារជាច្រើនត្រូវបែកបាក់ និងមិនអាចជួបជុំគ្នាដោយសារតែប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងនៅទន់ខ្សោយ និងមិនទាន់អាចការពារផលប្រយោជន៍កុមារបានល្អបំផុតនោះឡើយ។
ការព្រួយបារម្ភកើតឡើងបន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលប្រទេសអ៊ីតាលី បានលើកឡើងថា ការស្មុំកូនពីកម្ពុជាយ៉ាងតិចចំនួន ៩នាក់ដែលអាចកើតមានឡើង គឺកំពុងត្រូវបានដំណើរការដោយទីភ្នាក់ងារស្មុំកូនជនជាតិអ៊ីតាលី។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៨ ដល់ឆ្នាំ២០១១ កុមារកម្ពុជាចំនួន ៣៦៩៦នាក់ហើយត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលរាយការណ៍ថា បានបញ្ជូនទៅក្រៅប្រទេសសម្រាប់ការស្មុំកូន។
យ៉ាងណា កម្មវិធីស្មុំកូនអន្តរប្រទេសនេះ ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាផ្អាកវិញក្រោយពីរកឃើញមានភស្តុតាងថា មានការក្លែងបន្លំឯកសារ និងអំពើពុករលួយ ដែលប្រព្រឹត្តដោយមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលដើម្បីប្តូរឈ្មោះ ឬអាយុកុមារមួយចំនួន ឬអះអាងថាពួកគេជាក្មេងកំព្រា ឬត្រូវបានបោះបង់ចោល មុនពេលកុមារទាំងនោះត្រូវបានគេយកទៅចិញ្ចឹមនៅក្រៅប្រទេស ដោយពុំមានការដឹងឮ ឬការយល់ព្រមពីឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេឡើយ។
លីកាដូ បានព្រមានថា ការបញ្ជូនកុមារជាច្រើនទៀតទៅក្រៅប្រទេស អាចនឹងបង្កឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដែលមិនអាចស្រោចស្រង់បានជាច្រើនបន្ថែមទៀត បើសិនជាកំហុសកន្លងមកមិនត្រូវបានដោះស្រាយ និងមុនពេលមានវិធានការប្រកបដោយសុវត្ថិភាព និងតម្លាភាព ខណៈបច្ចុប្បន្ននេះ រដ្ឋាភិបាលនៅតែខ្វះប្រព័ន្ធការពារកុមារតាមផ្លូវតុលាការ និងមិនមានវិធានការរឹងមាំក្នុងការប្រឆាំងអំពើពុករលួយ ដើម្បីធានាថាការស្មុំកូននឹងដំណើរការទៅស្របតាមផ្លូវច្បាប់ និងក្រមសីលធម៌។
លីកាដូ បានផ្តល់យោបល់ថា មធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីធានាថាកុមារមិនត្រូវបានគេយកចេញពីគ្រួសាររបស់ពួកគេ ដោយភាពមិនត្រឹមត្រូវ ឬដោយបោកបញ្ឆោតម្តងទៀតនោះ គឺត្រូវបញ្ឈប់ជាបន្ទាន់នូវរាល់ការស្មុំកូនអន្តរប្រទេសទាំងអស់ពីកម្ពុជាដែលកំពុងដំណើរការ។
លោកមេធាវី លី កុសល បានថ្លែងប្រាប់សារព័ត៌មានក្នុងស្រុកកន្លងមកថា ករណីកូនចិញ្ចឹម ឬកូនស្មុំនៅកម្ពុជា គឺជាវប្បធម៌មួយមានជាយូរណាស់មកហើយ ប៉ុន្តែនីតិវិធីនៃការស្មុំនោះពុំត្រឹមត្រូវតាមលក្ខណៈច្បាប់។ លោកបន្តថា រដ្ឋាភិបាលត្រូវពិនិត្យទៅលើច្បាប់ និងនីតិវិធីនៃការស្មុំកូន ដែលពីមុនមានច្បាប់ស្ដីពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារ ប៉ុន្តែច្បាប់ទាំងនោះពុំទាន់មានការចែងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនៅឡើយទេ ជាពិសេសគោលការណ៍ស្មុំកូនអន្តរប្រទេសនេះតែម្តង។
មួយវិញទៀត រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងរដ្ឋដែលទទួលយកកុមារ គួរតែបង្កើតយន្តការសម្រាប់អ្នកដែលបានរងគ្រោះពីការស្មុំកូនអន្តរប្រទេស រួមមានទាំងកូនចិញ្ចឹម ឪពុកម្ដាយបង្កើត និងឪពុកម្ដាយចិញ្ចឹម ដើម្បីស្វែងរកការពិត និងយុត្តិធម៌ ក៏ដូចជាភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ឡើងវិញ ប្រសិនបើពួកគេជ្រើសរើសដូច្នេះ៕