ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន Reuters បានឱ្យដឹងថា មន្ត្រីចិន និងវៀតណាម កំពុងតែត្រៀមរៀបចំសម្រាប់ដំណើរទស្សនកិច្ចប្រធានាធិបតីចិន លោក ស៊ី ជីនពីង ទៅកាន់ទីក្រុងហាណូយ ដែលអាចកើតឡើងនៅចុងខែតុលា ឬដើមខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំនេះ។
ទស្សនកិច្ចរបស់កំពូលមេដឹកនាំចិន ដែលគ្រោងធ្វើឡើងនៅក្រុងហាណូយ គឺជាលើកពីរដែលនៅឆ្នាំ២០១៧ លោក ស៊ី ទៅវៀតណាមម្ដងហើយ ខណៈលោកចូលរួមកិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ី-ប៉ាស៊ីហ្វិក ជាមួយលោក ដូណាល់ ត្រាំ លោក វ៉ា្លឌីមៀ ពូទីន និងមេដឹកនាំពិភពលោកផ្សេងទៀត។
ប៉ុន្តែវត្តមានលោក ស៊ី នៅក្រុងហាណូយ គេមិនបានដឹងថា ធ្វើនៅក្រោយលោកប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី វ៉ា្លឌីមៀ ពូទីន ទៅកាន់ក្រុងប៉េកាំង ឬក៏មុននោះទេ។ តែដំណឹងដែលចុះផ្សាយដោយទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មាន Reuters បានទាញឱ្យមានការលើកឡើងថា របបកុម្មុយនីស្តនៅក្រុងប៉េកាំង យ៉ាងហោចណាស់មានការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងចំពោះវៀតណាម កាន់តែកៀកទៅរកសហរដ្ឋអាមេរិក ចាប់តាំងពីប្រធានាធិបតីអាមេរិកយ៉ាងតិច ៥នាក់បានទៅធ្វើទស្សនកិច្ចផ្លូវរដ្ឋនៅក្រុងហាណូយ តាមការអញ្ជើញរបស់មេដឹកនាំវៀតណាម ដែលចាប់តាំងពីអាមេរិក និងវៀតណាម បង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតជាមួយគ្នាឡើងវិញនៅឆ្នាំ១៩៩៥ ដែលជាការបិទបញ្ចប់ភាពជាសត្រូវនឹងគ្នាដោយសារផ្ទុះសង្គ្រាមវៀតណាមខាងត្បូងពីរវាងឆ្នាំ១៩៦៤ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥។
ប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិក ៥នាក់ដែលទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាម មានលោក បីល ឃ្លិនតុន លោក ហ្ស៊ក ឌឹបបែលយូ ប៊ូស លោក បារ៉ាក់ អូបាម៉ា លោក ដូណាល់ ត្រាំ និងលោក ចូ បៃដិន។
ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចនៅវៀតណាម លោក បៃដិន បានជួបដាច់ដោយឡែកពីគ្នាទាំងអគ្គលេខាបក្សកុម្មុយនីស្តវៀតណាម ទាំងប្រធានាធិបតី និងនាយករដ្ឋមន្ត្រី។ វត្តមានលោក បៃដិន មានកម្រិតជាប្រវត្តិសាស្ត្រ ដោយមានការទទួលជាលក្ខណៈផ្លូវរដ្ឋដោយក្រាលកម្រាលព្រំក្រហម និងទ័ពពិធីការប្រគំត្រែកិត្តិយស។
អ្នកសារព័ត៌មានបានបន្តចងក្រងកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្រជាថ្មីទៀតនៃដំណើរទស្សនកិច្ចលោក បៃដិន ជាន់ទឹកដីវៀតណាម ជាប្រទេសមួយនៅក្នុងសមាគមអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែលប្រទេសមួយនេះធ្លាប់ជាសត្រូវនឹងគ្នាក្នុងសង្គ្រាមវៀតណាមខាងត្បូងកាលពីក្នុងសង្គ្រាមត្រជាក់។
តាមទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មាន AFP មេដឹកនាំសហរដ្ឋអាមេរិក និងមេដឹកនាំវៀតណាម ចុះកិច្ចព្រមព្រៀងរួមគ្នាព្រមានប្រឆាំងការគំរាមកំហែង ឬការប្រើប្រាស់កម្លាំងបាយករណីជម្លោះក្នុងតំបន់សមុទ្រចិនខាងត្បូងដែលជាសារផ្ញើទៅប្រទេសចិន។
លោក ចូ បៃដិន និងអគ្គលេខាធិការបក្សកុម្មុយនីស្តវៀតណាម លោក Nguyen Phu Trong បានលើកឡើងថា បញ្ហានៃការទាមទារដែនអធិបតេយ្យនៅតំបន់សមុទ្រចិនខាងត្បូង ចាំបាច់ត្រូវតែដោះស្រាយនៅក្រោមបទដ្ឋានអន្តរជាតិនៃអនុសញ្ញាអន្តរជាតិ ឬច្បាប់សមុទ្រឆ្នាំ១៩៨២។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះធ្វើឡើងមួយថ្ងៃបន្ទាប់ពីលោក បៃដិន និងលោក Phu Trong បានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងដើម្បីធ្វើឱ្យកិច្ចសហប្រតិបត្តិការប្រទេសទាំងពីរកាន់តែស៊ីជម្រៅថែមទៀត ខណៈត្រូវគេមើលឃើញថា គឺជាកិច្ចប្រឹងប្រែងមួយដើម្បីព្យាយាមទប់ទល់ការកើនឡើងឥទ្ធិពលចិននៅក្នុងតំបន់។
ប្រទេសនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ដែលមានជម្លោះជាមួយចិន ករណីសមុទ្រចិនខាងត្បូង មានវៀតណាម ហ្វីលីពីន ម៉ាឡេស៊ី ឥណ្ឌូនេស៊ី និងប្រ៊ុយណេ។ ប្រទេស ៥ នេះ បានទាមទារឱ្យចិន គោរពច្បាប់សមុទ្រអន្តរជាតិឆ្នាំ១៩៨២ ជាពិសេសប្រទេសវៀតណាម និងហ្វីលីពីន ដែលតែងចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ថ្កោលទោសចិន ដែលនាវាចិនបំពានចូលដែនទឹក និងដែនកោះរបស់ពួកគេ។
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍រួមរបស់មេដឹកនាំទាំងពីរ បានឈានដល់ការលើកកម្ពស់ភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរវាងប្រទេសទាំងពីរ ដែលផ្នែកមួយនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ក្នុងការបង្កើតបណ្ដាញសម្ព័ន្ធមិត្តអាស៊ី និងប៉ាស៊ីហ្វិក ចំពោះមុខការកើនឡើងឥទ្ធិពលចិន។
ចំណែកសហរដ្ឋអាមេរិក បានហៅសមុទ្រចិនខាងត្បូងជាតំបន់ផ្លូវទឹកអន្តរជាតិ ដែលប្រទេសចិនពុំមានសិទ្ធិកាន់កាប់ផ្ដាច់មុខឡើយ។
ទស្សនកិច្ចរបស់លោក ស៊ី ជីនពីង ទៅវៀតណាម បើប្រព្រឹត្តទៅតាមការគ្រោងទុកមែននោះ វាជារឿងដែលចិន បារម្ភពីវៀតណាមរំកិលខ្លួនកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងសហរដ្ឋអាមេរិក។ វៀតណាម និងចិន រយៈពេលចុងក្រោយនេះមានភាពតានតឹងនឹងគ្នាជាខ្លាំង។ តាមរយៈភាពតានតឹងនេះហើយដែលនាំឲ្យវៀតណាម ចេះតែលែងទុកចិត្តចិន ហើយសម្រេចងាកទៅរកសហរដ្ឋអាមេរិក បើទោះបីជាសហរដ្ឋអាមេរិកធ្លាប់ជាសត្រូវនឹងគ្នាក៏ដោយ តែចិន និងវៀតណាម ក៏ធ្លាប់ជាសត្រូវនឹងគ្នាផងដែរ។
វៀតណាម និងចិន ផ្ទុះសង្គ្រាមវាយប្រយុទ្ធគ្នាយ៉ាងតិចពីរលើកមកហើយ។ វាជាសង្គ្រាមដណ្ដើមដែនដី និងសង្គ្រាមឈ្លានពាន។ នៅឆ្នាំ១៩៧៤ វៀតណាមលើកទ័ពចូលកាន់កាប់កោះជាច្រើននៅប្រជុំកោះប៉ារ៉ាសែល នៅសមុទ្រចិនខាងត្បូង ដែលវៀតណាមអះអាងថាជាដែនទឹករបស់ខ្លួន ហើយនៅឆ្នាំ១៩៧៩ ចិនលើកទ័ពរាប់ម៉ឺននាក់ចូលលុកលុយប្រទេសវៀតណាម ដោយដាក់សម្ពាធវៀតណាមឲ្យដកទ័ពចេញពីកម្ពុជា។
តែនៅពេលនោះ ចិនសម្រេចដកទ័ពចេញពីយៀកណាម ដោយសារតែសហភាពសូវៀតគាបសង្កត់ដោយលើកទ័ពលើករថក្រោះរាប់រយគ្រឿងទៅដាក់ពង្រាយនៅព្រំដែនរុស្ស៊ីជាប់នឹងចិន ហើយគំរាមវាយចូលប្រទេសចិន ទើបចិនសម្រេចដកទ័ពចេញពីវៀតណាម។
ចុងក្រោយនេះ គេអាចគិតថា រុស្ស៊ីកាន់តែស្និទ្ធជាមួយនឹងចិន នាំឲ្យវៀតណាមមិនសូវជាទុកចិត្តរុស្ស៊ីដូចសហភាពសូវៀតទៀតនោះទេ។ ដូចនេះ វៀតណាមសម្រេចចាប់ដៃជាមួយអតីតសត្រូវរបស់ខ្លួន គឺសហរដ្ឋអាមេរិក ជាជាងទុកចិត្តរុស្ស៊ីដែលទោរទន់ខ្លាំងទៅរកចិន ខណៈរុស្ស៊ីទប់ខ្លួនយ៉ាងខ្លាំងក្នុងសង្គ្រាមឈ្លានពានអ៊ុយក្រែន ព្រោះតែសហរដ្ឋអាមេរិក និងក្រុមបស្ចិមប្រទេសជួយអ៊ុយក្រែនយ៉ាងខ្លាំងក្លា៕