អង្គការសង្គមស៊ីវិលដែលធ្វើការលើពហុវិស័យជាច្រើនស្ថាប័ន ទទូចឱ្យរដ្ឋាភិបាលអាណត្តិទី៧ ជំរុញក្រសួងចំនួន ៩ រួមជាមួយវិស័យឯកជន ចាត់វិធានការឆ្លើយតបជាអាទិភាពចំពោះតម្រូវការចាំបាច់ និងបន្ទាន់របស់ស្ត្រី ឆ្ពោះទៅរកការលុបបំបាត់អំពើហិង្សាគ្រប់ទម្រង់លើស្ត្រី និងក្មេងស្រី ដើម្បីសេដ្ឋកិច្ច និងយុត្តិធម៌សង្គមនៅកម្ពុជាទៅថ្ងៃមុខ។
អង្គការសមាគម និងសហជីពនានាចំនួន ២០ស្ថាប័ន ដូចជា សមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក អង្គការសង់ត្រាល់ និងអង្គការលីកាដូ ជាដើម បានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមគ្នាក្នុងយុទ្ធនាការ ១៦ថ្ងៃ ក្រោមប្រធានបទ «គ្មានអំពើហិង្សាលើស្ត្រី និងក្មេងស្រី ដើម្បីសេដ្ឋកិច្ច និងយុត្តិធម៌សង្គម» នៅថ្ងៃទី២៨ វិច្ឆិកា ថា អង្គការសមាគមទាំងអស់ទទួលស្គាល់នូវកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងការលើកកម្ពស់សិទ្ធិនានាកន្លងមក ប៉ុន្តែអស់រយៈពេលជិត ៣០ឆ្នាំមកនេះ ពួកគេសង្កេតឃើញថា ការរើសអើងលើស្ត្រីនៅតែបន្តកើតមានស្ទើរតែគ្រប់វិស័យ គ្រប់ទម្រង់ និងគ្រប់ទីកន្លែងដដែល។
អង្គការសមាគមខាងលើលើកឡើងថា ដើម្បីធានាប្រសិទ្ធភាពក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ គោលនយោបាយ និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រនានា រួមទាំងអនុសញ្ញាអន្តរជាតិស្ដីពីការលុបបំបាត់រាល់ទម្រង់នៃការរើសអើងលើស្ត្រី និងកុមារី រួមទាំងសមភាពយេនឌ័រប្រកបដោយចីរភាពនៅឆ្នាំ២០៣០ រដ្ឋាភិបាលត្រូវតែជំរុញឱ្យក្រសួងពាក់ព័ន្ធ អនុវត្តកិច្ចការនេះប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដូចជា ក្រសួងកិច្ចការនារី ក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ក្រសួងដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ក្រសួងកសិកម្ម ក្រសួងមហាផ្ទៃ ក្រសួងការបរទេស ទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី គណៈកម្មការជាតិប្រយុទ្ធប្រឆាំងអំពើជួញដូរមនុស្ស និងវិស័យឯកជនផងដែរ។
អង្គការសមាគមទាំង ២០ស្ថាប័ន អំពាវនាវឱ្យរដ្ឋាភិបាល និងក្រសួងស្ថាប័នខាងលើ ពិនិត្យដោះស្រាយនូវតម្រូវការទាំង ១៦ចំណុច ដើម្បីលុបបំបាត់អំពើហិង្សាគ្រប់ទម្រង់លើស្ត្រី និងក្មេងស្រី ក្នុងនោះរួមមាន ត្រូវធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ និងបង្កើតឱ្យមានជម្រកសុវត្ថិភាពរដ្ឋសម្រាប់ស្ត្រីរងគ្រោះដោយសារអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ស្ត្រីជាកម្មករធ្វើការងារតាមផ្ទះ កម្មករចំណាកស្រុក និងស្ត្រីនៅតាមសហគមន៍ ព្រមទាំងអនុវត្តច្បាប់ការពារសិទ្ធិមនុស្ស សិទ្ធិដីធ្លី សិទ្ធិបរិស្ថាន និងសិទ្ធិការងារឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព ជាដើម។
លើសពីនេះ ត្រូវកែលំអលក្ខខណ្ឌការងារ និងពង្រឹងយន្តការការពារអ្នកធ្វើការងារតាមផ្ទះ ពង្រឹងយន្តការការពារសិទ្ធិពលករចំណាកស្រុកពីការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្ម ការជួញដូរមនុស្ស និងទាសភាពសម័យទំនើប ផ្តល់សេវាជួយដល់ស្ត្រី ពិសេសស្ត្រីមានពិការភាពក្នុងការទទួលសេវាគាំពារផ្នែកសុខភាព ផ្លូវចិត្ត និងផ្លូវច្បាប់ ដាក់បញ្ចូល និងទទួលស្គាល់កសិករខ្នាតតូចនៅជនបទ ពិសេសកសិករជាស្ត្រីក្នុងគោលនយោបាយ កិច្ចគាំពារសង្គម គាំទ្របណ្តុះបណ្តាលជំនាញ និងឧបត្ថម្ភទុន ជាដើម។
ជាងនេះទៀត រដ្ឋាភិបាលត្រូវពង្រឹង និងពង្រីកវិសាលភាពនៃប័ណ្ណសមាជិក ប.ស.ស តាមរយៈនៃការចុះធ្វើអធិការកិច្ច និងជំរុញឱ្យមានការចុះបញ្ជី និងបង់វិភាគទាន ប.ស.ស ក្នុងចំណោមនិយោជក ជាពិសេសកម្មករនៅក្នុងវិស័យសំណង់ និងរោងចក្រកាត់ដេរ វាយនភ័ណ្ឌ ដែលធ្វើការស៊ីឈ្នួលដេរបន្ត ត្រូវរៀបចំផ្ដល់ទីកន្លែងសម្រាប់អ្នកលក់ដូរតូចតាចតាមចិញ្ចើមផ្លូវក្នុងតម្លៃធូរថ្លៃ រួមមានតាមផ្សារ តាមឆ្នេរ និងតំបន់ទេសចរណ៍នានា ព្រមទាំងតម្រូវការចាំបាច់មួយចំនួនទៀតផងដែរ។
ការអំពាវនាវនេះ ធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលលុបបំបាត់អំពើហិង្សាលើស្ត្រី និងក្មេងស្រី ដើម្បីសេដ្ឋកិច្ច និងយុត្តិធម៌សង្គមនៅកម្ពុជា ក្នុងយុទ្ធនាការ ១៦ថ្ងៃរបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលនៅពេលនេះ។
នៅថ្ងៃទី២៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២៣ នេះ គឺជាយុទ្ធនាការថ្ងៃទី៤ ហើយនៃយុទ្ធនាការ ១៦ថ្ងៃប្រឆាំងអំពើហិង្សាផ្អែកលើយេនឌ័រ ក្រោមប្រធានបទ “គ្មានអំពើហិង្សាលើស្ត្រី និងក្មេងស្រី ដើម្បីសេដ្ឋកិច្ច និងយុត្តិធម៌សង្គម” ដោយគិតចាប់ពីថ្ងៃទី២៥ ខែវិច្ឆិកា ដល់ថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៣ ដែលត្រូវនឹងទិវាសិទ្ធិមនុស្ស ដើម្បីបង្ហាញពីវិធានការទប់ស្កាត់ឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះអំពើហិង្សា និងការបៀតបៀនគ្រប់ទម្រង់លើក្មេងស្រី និងស្ត្រី។
កាលពីថ្ងៃទី២៤ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២៣ អង្គការស្ថាប័នចំនួន ២១ ដូចជា សហព័ន្ធសហជីព អង្គការសមធម៌កម្ពុជា និងអង្គការសមាគមធាងត្នោត ជាដើម បានចេញសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួមគ្នាអំពីយុទ្ធនាការប្រឆាំងអំពើហិង្សាយេនឌ័រ ១៦ថ្ងៃថា នៅថ្ងៃទី៣ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៣ ពួកគេនឹងចេញផ្សាយវីដេអូមួយស្ដីពី សិទ្ធិស្ត្រីក្នុងការចូលរួមការងារសង្គម និងការតស៊ូមតិ រួមទាំងមានកម្មវិធីជួបជុំអ្នកចូលរួមនៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យចំនួន ៥០០នាក់ និងការផ្សាយវីដេអូខ្លីដែលលើកឡើងពីតម្រូវការផ្សេងៗរបស់ស្ត្រី និងក្មេងស្រីផងដែរ។
ទាក់ទិននឹងបញ្ហានេះ ទិន្នន័យសង្គមស៊ីវិលបង្ហាញថា ចាប់តាំងពីមានការញាំញីដោយសារជំងឺកូវីដ-១៩ មក បានធ្វើឱ្យជីវភាពរបស់ពលរដ្ឋងាយរងគ្រោះធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពរងគ្រោះកាន់តែខ្លាំង ជាពិសេសស្ត្រី និងក្មេងស្រី ដោយសារតែពួកគេបាត់បង់ប្រាក់ចំណូល និងការកើនឡើងបំណុល ហើយបញ្ហានេះបានធ្វើឲ្យកូនៗរបស់កម្មករនិយោជិតដែលងាយរងគ្រោះទាំងនោះ ត្រូវបង្ខំចិត្តបោះបង់ការសិក្សា ចេញធ្វើការងារដើម្បីជួយដោះបំណុល។
របាយការណ៍ខាងលើបញ្ជាក់ថា កម្មករ ៩១% បានជំពាក់បំណុលគេ ខណៈ ៧០% បានកើនបំណុលកាន់តែខ្លាំងចាប់តាំងពីមានការរាតត្បាតជំងឺកូវីដ-១៩ មក ស្របពេលដែលថៅកែក្រុមហ៊ុនបិទសហគ្រាសដោយមិនមានការទូទាត់ប្រាក់សំណងដល់កម្មករ និងរំសាយបុគ្គលិក ព្រមទាំងថ្នាក់ដឹកនាំសហជីព ដោយមិនជូនដំណឹងជាមុនជាបន្តបន្ទាប់ ដែលនេះគឺជារូបភាពនៃការប្រើអំពើហិង្សាយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរលើពលរដ្ឋរងគ្រោះដែលជាស្ត្រីទាំងនោះ៕