កាលពីថ្ងៃពុធ តុលាការកំពូលបានតម្កល់សាលដីកាផ្ដន្ទាទោសលោក មឿង សុន កាលពីឆ្នាំ២០០៩ ក្នុងករណីធ្វើអត្ថាធិប្បាយរិះគន់គម្រោងដាក់អំពូលភ្លើងបំភ្លឺនៅក្នុងប្រាសាទអង្គរវត្ត ដែលជារឿងដ៏ចម្រូងចម្រាស និងនំាឲ្យមានការមន្ទិលសង្ស័យមកលើគំនាបខាងនយោបាយ និងការព្រួយបារម្ភអំពីផលប៉ះពាល់ដល់សេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិ។
កាលពីខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៩ លោក មឿងសុន ត្រូវបានសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញរកឃើញពិរុទ្ធភាពពីបទផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមិនពិត និងត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសឲ្យជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេលពីរឆ្នាំ ដោយសារតែលោកនិយាយថា ការដំឡើងអំពូលភ្លើងបំភ្លឺអាចធ្វើឲ្យខូចប្រាសាទសាងសង់ក្នុងសតវត្សរ៍ទី១២ នេះ។ សាលក្រមផ្តន្ទាទោសនេះ ត្រូវបានសាលាឧទ្ធរណ៍តម្កល់នៅក្នុងខែឧសភា ឆ្នាំ២០១១ ប៉ុន្ដែបានកែរប្រែបទចោទទៅជាបទញុះញង់វិញ។
ដោយអានសាលក្រមបន្ទាប់ពីបើកសវនាការមានរយៈពេលជិតមួយម៉ោង និងបានសួរដេញដោលយ៉ាងខ្លីរួចមក លោកប្រធានក្រុមប្រឹក្សាជំនុំជម្រះ ឃឹម ប៉ុណ្ណ បានហៅសេចក្ដីសម្រេចថ្មីៗនេះថាជា “ ការត្រឹមត្រូវទៅតាមច្បាប់”។ លោកក៏បាននិយាយ ការពារការកែរប្រែសាលក្រមនេះផងដែរ ដែលក្រុមមេធាវីការពារបានលើកឡើងថា ពុំមានចែងនៅក្នុងច្បាប់ ដើម្បីឲ្យធ្វើដូច្នោះឡើយ។
និយាយនៅក្រៅតុលាការ កាលពីម្សិលមិញ មេធាវីរដ្ឋាភិបាលបានហៅសាលក្រមនេះថា ជាការត្រឹមត្រូវ។ លោក មឿង សុនត្រូវបានលោកឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី សុខ អាន ដែលលោកក៏ជាប្រធានអាជ្ញាធរអប្សរាផងប្ដឹងពីបទផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមិនពិត។
លោកមេធាវី បា៉ល់ ច័ន្ទតារា បានមានប្រសាសន៍ថា “សម្តីរបស់់លោក មឿង សុន អាចធ្វើឲ្យសាធារណជនយល់ច្រឡំ និងអាចបណ្ដាលឲ្យមានចលាចលប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខជាតិ”។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “សាលដីការបស់តុលាការកំពូលពិតជាយុត្តិធម៌សម្រាប់រដ្ឋាភិបាល។ រដ្ឋាភិបាលយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្វីដែលប៉ះពាល់ដល់សុវត្ថិភាពសាធារណៈ”។
រឿងក្ដីនេះធ្វើឲ្យមានការចាប់អារម្មណ៍ទូទៅ ពីក្រុមអ្នកតស៊ូមតិផ្នែកច្បាប់ និងអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស។ អ្នកភូមិជិត១០០នាក់ មកពីសហគមន៍បឹងកក់ បុរីកីឡា និងសហគមន៍៣៤៧ក្បែរកាំកូស៊ីធី បានចូលរួមស្តាប់សវនាការនេះដើម្បីបង្ហាញការគាំទ្រដល់លោក មឿង សុន។
ពួកគេបានដើរចេញ ដោយហៅសាលក្រមនេះថា អយុត្ដិធម៌ណាស់។ អ្នកស្រី ទេព វន្នី សកម្មជននៅបឹងកក់ បានមានប្រសាសន៍ថា “ យើងគិតថា តុលាការមិនឯករាជ្យទេ”។
លោក យ៉េង វីរៈ នាយកប្រតិបត្តិនៃមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍បានចូលរួមស្តាប់សវនាការ កាលពីម្សិលមិញ ហើយបានមានប្រសាសន៍ថា លោកខកចិត្តណាស់ ចំពោះលទ្ធផលនេះ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ ថ្នាក់ដឹកនាំបានធ្វើខុស ហើយកំពុងតែធ្វើខុស ហើយនឹងបន្តធ្វើខុសទៀត។ អ្នកអាចដកស្រង់សម្ដីខ្ញុំបាន។ ប្រជាពលរដ្ឋមានសិទ្ធិបញ្ចេញមតិ និងរិះគន់អ្នកដឹកនាំ តែមិនគួរប្រើតុលាការ ដើម្បីគំរាមថា ពួកគេមិនអាចរិះគន់ទៀតទេ។ វានឹងមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ”។
លោក ផៃ ស៊ីផាន អ្នកនាំពាក្យរបស់ទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីបានតបវិញថា “ ពេលអ្នកណាម្នាក់ចាញ់ក្ដី ពួកគេតែងតែរិះគន់តុលាការថា មានការជ្រៀតជ្រែកខាងនយោបាយ។ វាជាវោហារសាស្ត្រ”។ លោកបានពោលសង្កត់ថា សេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិត្រូវបានការពារក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ “អ្នកអាចសម្តែងការរិះគន់តាមតែអ្នកចង់បាន ក៏ប៉ុន្ដែយើងត្រូវតែធ្វើតាមច្បាប់”។
លោក មឿង សុន ដែលមានអាការញ័រ បានមានប្រសាសន៍ពីប្រទេសថៃ ដែលលោកកំពុងតែរស់នៅបែបនិរទេសខ្លួនថា លោកតក់ស្លុតខ្លាំងណាស់ នៅពេលមេធាវីរបស់លោកប្រាប់លោកអំពីសាលក្រមនេះ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ ខ្ញុំបាននិយាយ ដើម្បីការពារបេតិកភណ្ឌពិភពលោករបស់យើង។ វាជាការងាររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំកំពុងធ្វើការ ដើម្បីការពារបេតិកភណ្ឌពិភពលោករបស់យើង”។
លោក មឿង សុន ដែលបានសុំទោសរដ្ឋាភិបាលម្ដងហើយម្ដងទៀតចាប់តាំងពីមានបណ្ដឹងដំបូងម្លេ៉ះ បានមានប្រសាសន៍ថា “ យើងត្រូវការយុត្តិធម៌បន្ថែមទៀត នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ វាយឺតពេលណាស់ហើយសម្រាប់ខ្ញុំ ក៏ប៉ុន្ដែប្រហែលជាថ្ងៃស្អែក វានឹងធ្លាក់ទៅលើបុគ្គលិកអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ឬអ្នកកាសែតផ្សេងទៀត។ រដ្ឋាភិបាលកំពុងតែប្រើឧបករណ៍ធំមួយ”។ លោកពោលសង្កត់ថា ការអត្ថាធិប្បាយរបស់លោកគ្មានបំណងអាក្រក់នោះទេ។
បណ្ដឹងរបស់លោក សុខ អាន ប្ដឹងលោក មឿង សុន បានធ្វើឲ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក។ លោកស្រី ការូល រ៉ត់លី (Carol Rodley) អតីតឯកអគ្គរដ្ឋទូតអាមេរិកបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះបញ្ហានេះ តាមរយៈសារទូរលេខ ដែលទម្លាយដោយគេហទំព័រប្រឆាំងនឹងការសម្ងាត់ Wikileaks ។
លោកស្រី រ៉ត់លី បានលើកឡើ់ងក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០៩ ថា “ រឿងក្ដីផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមិនពិត គឺជាអាវុធរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដែលជាគណបក្សគ្រប់គ្រងអំណាច យកមកប្រើក្នុងការបំបិទមាត់អ្នករិះគន់របស់ខ្លួន។ រឿងក្ដីរបស់លោក មឿង សុន អាចជារឿងជាក់ស្តែង ក្នុងការចោទប្រកាន់ពីបទព្រហ្មទណ្ឌ ដោយការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមិនពិត។ សម្រាប់ពេលនេះ លោក សុខ អាន បានបង្ហាញខ្លួនឯងថា ជាអ្នកមានការអត់ឱនដល់អ្នករិះគន់របស់ខ្លួនតិចជាងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ជាក់ស្តែងដូចជាការជំទាស់របស់លោក ទៅនឹងការសុំទោសអំពីអ្នកយកព័ត៌មាន ហង្ស ចក្រា ដែលជាប់ពន្ធនាគារនោះ”៕
ប្រែសម្រួលដោយ ចេវ ប៊ុននី