នគរបាលក្នុងរាជធានីភ្នំពេញបានចាប់ខ្លួនស្ត្រីចំនួន១៣នាក់ ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងជម្លោះដីធ្លីជាយូរមកហើយ ជាមួយលោកឡៅម៉េងឃិនសមាជិកព្រឹទ្ធសភាមកពីគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា កាលពីម្សិលមិញ បន្ទាប់ពីពួកគេបានប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយអ្នកតវ៉ាមួយចំនួន ហើយបានចាប់បង្ខំអ្នកទាំងនោះ ឲ្យចូលទៅក្នុងរថយន្ដរបស់នគរបាល។
អ្នកតវ៉ាប្រមាណជា៥០នាក់បានប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយនឹងនគរបាល ដែលមានចំនួនច្រើនជាងអ្នកតវ៉ាជិតពីរដង នៅពេលអ្នកតវ៉ាទាំងនោះ បានប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅភាគនិរតីនៃអតីតបឹងកក់ ដើម្បីរួមគ្នាសាងសង់ផ្ទះមួយខ្នងឡើងវិញ ក្នុងចំណោមផ្ទះរាប់រយខ្នង ដែលត្រូវបានបំផ្លាញដោយក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូអុីន របស់សមាជិកព្រឹទ្ធសភា មកពីគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដើម្បីបើកផ្លូវសម្រាប់គម្រោង អភិឌ្ឍន៍អចលនទ្រព្យដ៏ទំនើបមួយ។ផ្ទះនេះគឺជាផ្ទះមួយក្នុងចំណោមផ្ទះជាង៩០ខ្នង ដែលបានលុបចេញពីបញ្ជីក្រុមគ្រួសារអ្នកភូមិមួយចំនួនទៀត ដែលទទួលបានប្លង់ដី។
នៅប្រហែលម៉ោង៨ព្រឹក អ្នកតវ៉ាទាំងនេះបានយកសម្ភារ និងឈើមួយចំនួន ដើម្បីចាប់ផ្ដើមសាងសង់ផ្ទះនេះ។ ក៏ប៉ុន្ដែ បន្ទាប់ពីពួកគេបានចាប់ផ្ដើមកាប់ដីខ្សាច់បានពីរបីចប នគរបាលប្រដាប់ដោយដំបងឆក់ និងខែល បានសម្រុកចូលទៅរឹបអូសយកសម្ភាររបស់អ្នកតវ៉ាទាំងនោះ។ ដោយបដិសេធមិនព្រមចាកចេញ អ្នកតវ៉ាទាំងនេះបាននាំគ្នាអង្គុយចុះ រួចជេរប្រទេចនគរបាល។ រហូតដល់ម៉ោង១១ព្រឹក បន្ទាប់ពីទទួលបានបញ្ជាពីលោក ហួងម៉ាល័យ ស្នងការរងនគរបាលរាជធានីភ្នំពេញភ្លាម មន្ដ្រីទាំងនោះបានសម្រុកចូលទៅម្ដងទៀត លើកនេះពួកគេបានចាប់ខ្លួនមេដឹកនាំក្រុមអ្នកតវ៉ាមួយចំនួន រួមទាំងអ្នកស្រីហេងមុំ និងអ្នកស្រីទេព វន្នី ផងដែរ។ មន្ដ្រីទាំងនេះបានចាប់ទាញស្ដ្រីតវ៉ាចូលទៅក្នុងរថយន្ដ ដោយខ្លះចាប់ដៃ និងខ្លះសែងជើងតែម្តង។
អ្នកស្រីសែន ទូច ដែលក្រុមអ្នកតវ៉ាចង់ជួយសាងសង់ផ្ទះគាត់ឡើងវិញកាលពីម្សិលមិញ បានលើកឡើងថា “ ខ្ញុំស៊ូស្លាប់នៅលើដីរបស់ខ្ញុំ”។ ផ្ទះអ្នកស្រីស្ថិតក្នុងចំណោមផ្ទះជាច្រើន ដែលត្រូវបានកប់បាត់ទៅក្នុងដីខ្សាច់ នៅពេលក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូអុីន បានចាក់បំពេញបឹងនេះ កាលពីឆ្នាំ២០១០ ហើយផ្ទះនេះ គឺស្ថិតនៅចំកណ្ដាលបឹងកក់តែម្ដង។
អ្នកស្រីទូច បានបន្ដថា “ យើងសម្រេចចិត្តសាងសង់ផ្ទះនេះឡើងវិញ ពីព្រោះយើងបានរង់ចាំដំណោះស្រាយពីអាជ្ញាធរអស់រយៈពេលពីរឆ្នាំមកហើយ”។ មន្ដ្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមមន្ដ្រីនគរបាលមួយចំនួន ដែលបានចូលរួមអនុវត្តវិធានការនោះនិងសុំនិយាយក្នុងលក្ខខណ្ឌអនាមិក ពីព្រោះលោកមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យនិយាយប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មាន បានមានប្រសាសន៍ថា ស្ដ្រីតវ៉ាត្រូវចាប់ខ្លួនទាំង១៣នាក់ ត្រូវនគរបាលបញ្ជូនទៅស្នងការដ្ឋាននគរបាលរាជធានីភ្នំពេញហើយឃុំខ្លួនពួកគាត់នៅទីនោះរហូតដល់កាលពីល្ងាចម្សិលមិញ។
មន្ដ្រីនគរបាល និងមន្ដ្រីរាជការមួយចំនួនបានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយទេ។ លោកអំសំអាត អ្នកគ្រប់គ្រងបច្ចេកទេសរបស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ដែលបានឃើញហេតុការណ៍តវ៉ានោះដែរបានរិះគន់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះវិធានការរបស់នគរបាល។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “ យើងមិនអាចទទួលយកបានទេ ពេលរដ្ឋាភិបាលបានប្រើកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធទៅបង្ក្រាបប្រជាពលរដ្ឋ ដែលតវ៉ាដោយសន្ដិវិធីនោះ”។
លោក អំ សំអាត លើកឡើងថាអាជ្ញាធរក៏បានបដិសេធមិនឲ្យគ្រូពេទ្យចូលក្នុងស្នងការដ្ឋាននគរបាល ដើម្បីពិនិត្យសុខភាព និងព្យាបាលស្ដ្រីតវ៉ាកំពុងឃុំខ្លួនទាំងនោះទេ។
អង្គការលីកាដូ និងអង្គការសិទ្ធិមនុស្សពីរផ្សេងទៀត គឺក្រុមការងារពិសេសសិទ្ធិលំនៅដ្ឋាន និងសមាគមធាងត្នោតបានចេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍រួមមួយ ដោយអំពាវនាវឲ្យរដ្ឋាភិបាលដោះលែងស្ត្រីតវ៉ាទាំងនោះ ជាបន្ទាន់។ សកម្មភាពរបស់នគរបាលកាលពីម្សិលមិញ មិនមែនជាសកម្មភាពលើកដំបូង ដើម្បីចាប់ខ្លួនក្រុមអ្នកតវ៉ានៅសហគមន៍បឹងកក់នោះទេ។
កាលពីខែតុលា អ្នកតវ៉ាចំនួនបីនាក់ត្រូវបានចាប់ឃុំខ្លួូនជាច្រើនម៉ោងពីបទថតយករូបភាព ក្នុងបញ្ជីឈ្មោះ ដែលគេផ្សាយជាសាធារណៈ អំពីឈ្មោះគ្រួសារអ្នកភូមិបឹងកក់ ត្រូវទទួលបានប្លង់ដី។ អាជ្ញាធរបានការពារទង្វើរបស់ខ្លួន ដោយលើកឡើងថា ស្ត្រីតវ៉ាទាំងបីនាក់នេះ មិនត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យមកថតរូបភាពនោះទេ។
ស្ត្រីតវ៉ាពីរនាក់ក៏ត្រូវចាប់ខ្លួនកាលពីខែកក្កដា ដែរ អំឡុងការតវ៉ាដោយសន្ដិវិធីមួយនៅមុខសាលារាជធានីភ្នំពេញ ហើយត្រូវបានដោះលែងវិញនៅថ្ងៃបន្ទាប់ បន្ទាប់ពីពួកគាត់បដិសេធមិនព្រមចុះហត្ថលេខា ដោយសន្យាថា មិនធ្វើបាតុកម្មម្ដងទៀតនោះ។ កាលពីខែមេសាឆ្នាំ២០១១ មានអ្នកភូមិបឹងកក់យ៉ាងហោចណាស់ប្រាំបួននាក់ត្រូវបានចាប់ខ្លួូន បន្ទាប់ពីកើតមានអំពើហិង្សាប៉ះទង្គិចជាមួយនគរបាលអំឡុងការតវ៉ាដោយសន្ដិវិធីមួយផ្សេងទៀតនៅមុខសាលារាជធានីភ្នំពេញ។ ទីស្នាក់ការសិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំរាជធានីភ្នំពេញបានជួយធានាឲ្យមានការដោះលែងស្ត្រីអ្នកតវ៉ាមកវិញនៅព្រឹកបន្ទាប់។
សាលារាជធានីបានជួលដីនេះទៅឲ្យក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូអុិន រយៈពេល៩៩ឆ្នាំកាលពីឆ្នាំ២០០៧។អង្គការសិទ្ធិមនុស្សមួយចំនួនបានលើកឡើងថាការជួលនេះបានរំលោភច្បាប់ភូមិបាលឆ្នាំ២០១១របស់ប្រទេសកម្ពុជា ដោយមិនបានវាយតម្លៃពីការជួលស្របច្បាប់ជាមុន ចំពោះដីរបស់អ្នកភូមិរាប់ពាន់គ្រួសារ ដែលកំពុងរស់នៅទីនោះ។អ្នកភូមិបឹងកក់ជាង៣.០០០គ្រួសារត្រូវបណ្ដេញចេញចាប់តាំងពីពេលនោះមក៕
ប្រែសម្រួលដោយស៊ាស៊ុយឈាង