បើទោះជាតុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិ មិនបានសម្រេចអំពីខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនផ្លូវការរវាងប្រទេសកម្ពុជា និងប្រទេសថៃក៏ដោយ ក៏កាលពីម្សិលមិញប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមានការសប្បាយចិត្តចំពោះសេចក្ដីសម្រេចរបស់តុលាការនេះកាលពីថ្ងៃច័ន្ទ ដែលបានបញ្ជាក់អំពីអធិបតេយ្យភាពរបស់កម្ពុជាលើប្រាសាទ ព្រះវិហារ និងតំបន់ជុំវិញប្រាសាទនេះ។
ពេលប្រកាសសេចក្តីសម្រេចនេះក្នុងទីក្រុងឡាអេ តុលាការអង្គការសហប្រជាជាតិនេះបានសម្រេចតម្កល់សាលដីកាឆ្នាំ១៩៦២របស់ខ្លួនជាឯកច្ឆន្ទដោយប្រគល់ប្រាសាទសតវត្សរ៍ទី១១ ដែលមានជម្លោះនេះមកឲ្យប្រទេសកម្ពុជា ហើយទោះបីជាលទ្ធផលនេះមិនដូចការចង់បានរបស់កម្ពុជាទាំងស្រុង ដោយសារតុលាការនេះមិនបានកំណត់ព្រំដែនរវាងប្រទេសទាំងពីរនេះក៏ដោយ ក៏សេចក្តីសម្រេចនេះត្រូវបានចាត់ទុកថា ជាជោគជ័យដែរ។
គឹម វឌ្ឍនា អាយុ២១ឆ្នាំ ជានិស្សិតផ្នែកគ្រប់គ្រងពាណិជ្ជកម្ម នៅសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្របាននិយាយថា “ខ្ញុំគិតថា វាជាជោគជ័យសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា ពីព្រោះបញ្ហាទឹកដីនិងព្រំដែនគឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់ប្រទេសដ៏តូចរបស់យើងនេះ”។ និស្សិតរូបនេះបានបន្ថែមថា ខ្លួននិងមិត្តភក្ដិរបស់ខ្លួនរីករាយណាស់ដែលសាលដីការបស់តុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិនេះធ្វើឲ្យមានសន្តិភាព។
ដោយគាំទ្រការសន្យារបស់រដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសទាំងពីរក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាដែលនៅសេសសល់ពាក់ព័ន្ធទឹកដីដែលមានជម្លោះដោយសន្តិវិធីនោះ វឌ្ឍនា និយាយថា យុវជនដូចជារូបគាត់ ឥឡូវនេះ មានការបារម្ភជាខ្លាំងខ្លាចជៀសមិនផុតពីអំពើហិង្សាដូចពេលកន្លងមក។ និស្សិតរូបនេះបាននិយាយថា “ប្រសិនបើតុលាការបានសម្រេចឲ្យប្រទេសថៃឈ្នះក្នុងជម្លោះនេះ ខ្ញុំពិតជាបារម្ភខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបារម្ភចំពោះសន្តិភាពរបស់ប្រទេសជាតិខ្ញុំខ្លាំងជាង”។
លឹម គឹមអង អាយុ២៣ឆ្នាំ ជាគរុនិស្សិតបាននិយាយថា នាងនិងមិត្តភក្ដិរបស់នាងបានមើលនីតិវិធីរបស់តុលាការនេះតាមប្រព័ន្ធអ៊ិនធើណិតនៅលើកុំព្យូទ័រយួរដៃរបស់ខ្លួន ពេលម៉ោងសម្រាក។
ទោះបីជានាងបាននិយាយថា ពួកគេពេញចិត្តនឹងសាលដីកានេះក៏ដោយ ក៏ពួកគេដឹងថា តំបន់ទាំងមូលដែលមានជម្លោះនេះមិនត្រូវបានដោះស្រាយទេ ហើយការចរចាប្រកបដោយជោគជ័យគឺជាការសំខាន់ណាស់ដើម្បីធានាថា ការប៉ះទង្គិចផ្នែកយោធាកាលពីឆ្នាំ២០១១ ដែលបានបណ្ដាលឲ្យមនុស្សជិត២០នាក់ស្លាប់នោះ នឹងមិនកើតឡើងទៀតឡើយ។
នាងបាននិយាយថា ខ្ញុំពិតជាពេញចិត្តខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំមានមោទនភាពដែលបានកើតជាកូនខ្មែរ ហើយប្រាសាទព្រះវិហារគឺជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌរបស់យើង ហើយខ្ញុំគិតថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរគ្រប់រូបពេញចិត្តនឹងសេចក្ដីសម្រេចរបស់តុលាការក្រុងឡាអេ។វាជា ប្រាសាទរបស់ប្រទេសកម្ពុជា មិនមែនជារបស់ថៃឡើយ”។
នាងបាននិយាយទៀតថា “ ប៉ុន្តែយើងក៏ដឹងផងដែរថា ប្រទេសថៃនិងប្រទេសកម្ពុជានៅតែត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាទឹកដីដដែល ហើយខ្ញុំជឿថា វាអាចបង្កឲ្យមានជម្លោះនៅ ពេលអនាគត ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថា នេះមិនមែនជាបញ្ហាដែលប្រជាពលរដ្ឋចង់បាននោះទេ”។ ក្នុងពេលកន្លងមក ប្រទេសថៃនិងប្រទេសកម្ពុជាបានប្រើប្រាស់ជម្លោះនៅប្រាសាទព្រះវិហារនេះដើម្បីបណ្តុះស្មារតីអ្នកជាតិនិយមពេលមានជម្លោះនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសជាតិ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសទាំងពីរនៅពេលនេះត្រូវធានារក្សាសន្តិភាពនៅតាមព្រំដែន ទាំងមុននិងក្រោយសេចក្ដីសម្រេចរបស់តុលាការយុត្តិធម៌អន្តរជាតិ។
នៅវត្តបទុមឯណោះវិញ ព្រះតេជគុណ ផាន់ សុភក្ត្រ ព្រះជន្ម២១វស្សា ដែលសិក្សាមុខវិជ្ជាច្បាប់នៅពុទ្ធិកសាកលវិទ្យាល័យព្រះសីហមុនីរាជា បានមានសង្ឃដីកាថា អាត្មា និងព្រះសង្ឃដទៃទៀតផ្ដោតលើរឿងក្ដីនេះទាំងមុន និងអំឡុងការសម្រេចរបស់តុលាការនេះ។ ព្រះតេជគុណមានសង្ឃដីកាថា “ទឹកដីនេះជារបស់យើង ហើយត្រូវបានគេរំលោភយកបន្តិចម្ដងៗពីយើង ដោយសារយើងមានសង្គ្រាមស៊ីវិល។ ប៉ុន្តែយើងដឹងហើយថា យើងនឹងឈ្នះនៅពេលដែលយើងប្ដឹងទៅតុលាការអន្តរជាតិនេះ ដោយសារយើងមានភ័ស្តុតាងជាប្រវត្តិសាស្ត្រ”។
ទាក់ទងនឹងដីនៅតាមព្រំដែនដែលមិនទាន់ដោះស្រាយនៅឡើយនោះ ព្រះតេជគុណ សុភក្ត្រ មានសង្ឃដីកាថា វាជាការទទួលខុសត្រូវរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការចរចាជាមួយប្រទេសថៃ។
ព្រះតេជគុណបានមានសង្ឃដីកាទៀតថា ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយស្ងប់ស្ងាត់និងមានចំណេះ ដឹងខ្ពស់ ហើយយើងជឿថា សង្គ្រាមគឺជា ការខាតបង់ដ៏ធំធេងសម្រាប់ប្រទេសទាំងពីរ នេះជាសតវត្សរ៍ថ្មី ហើយវាជាសតវត្សរ៍សន្តិភាព មិនមែនជាសតវត្សរ៍សង្គ្រាមទេ”។
លោក យ៉ាត ចាន់ណា អាយុ៣៥ឆ្នាំមកពីខេត្តព្រៃវែង ដែលលក់ដូងនៅតាមផ្លូវលេខ២១បាននិយាយថា គាត់បានតាមដានសាលដីកានេះតាមវិទ្យុដែរ ហើយគាត់ពេញចិត្តនឹង ជោគជ័យពិតប្រាកដរបស់ប្រទេសកម្ពុជា។ប៉ុន្តែ គាត់បារម្ភអំពីទឹកដីនៅតាមព្រំដែន។ គាត់បាននិយាយថា “ខ្ញុំសង្ឃឹមថា នឹងមានការចរចាដោយសន្តិវិធី។ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើការចរចាបរាជ័យ ខ្ញុំនឹងគាំទ្រជម្លោះប្រដាប់អាវុធ ដើម្បីយកទឹកដីរបស់យើងជូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរវិញ”៕សារុន