ខណៈពេលដែលកម្មករកម្មការិនីរោងចក្រកាត់ដេរបន្តវិលត្រឡប់ទៅធ្វើការងារនៅតាមរោងចក្ររបស់ខ្លួនវិញកាលពីម្សិលមិញ បន្ទាប់ពីកូដកម្មរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃ បានផ្ទុះអំពើហិង្សាកាលពីសប្ដាហ៍មុននោះ ថៅកែរោងចក្រមួយចំនួនមិនបង្អងពេលនឹងការដាក់ពាក្យប្ដឹងសហជីពនៅពីក្រោយកូដកម្ម ដើម្បីទាមទារសំណងឡើយ។
លោក ប្រាក់ សាវុធ ប្រធានក្រឡាបញ្ជីនៅសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញបានមានប្រសាសន៍ថា មានរោងចក្រប្រាំហើយ ដែលបានដាក់ពាក្យប្ដឹងសហជីពទាំងនោះ ប៉ុន្តែលោកមិនបានមានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ថា រោងចក្រណាខ្លះជាអ្នកប្ដឹង ឬសហជីពណាខ្លះដែលរងការប្ដឹងឡើយ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា “យើងទទួលបានពាក្យបណ្ដឹងពីរោងចក្រចំនួនប្រាំ” មុនពេលបង្វែរសំណួរបន្ថែមទៀតទៅលោក ខៀវ សំបូរ មេធាវីតំណាងឲ្យសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា។
លោក ខៀវ សំបូរ បានបញ្ជាក់ថា ម្ចាស់រោងចក្រពិតជាបានដាក់ពាក្យបណ្ដឹងមែន ប៉ុន្តែលោកក៏បានបដិសេធមិនផ្ដល់ព័ត៌មានលម្អិតដែរ។
កាលពីថ្ងៃអង្គារ លោក កែន លូ អគ្គលេខាធិការនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា ពាក្យបណ្ដឹងប្រហែលជាតម្រង់ទៅរកសហជីពទាំងប្រាំមួយដែលមិនគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលនិងដែលខ្លួនបានចោទប្រកាន់ជាសាធារណៈរួចទៅហើយថា ជាអ្នកញុះញង់ឲ្យមានអំពើហិង្សាក្នុងចំណោមកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរដែលធ្វើកូដកម្ម។ ការតវ៉ាទាំងនោះបានឈានដល់ស្ថានភាពច្របូកច្របល់បំផុត នៅពេលកងរាជអាវុធហត្ថបានបាញ់ទៅលើក្រុមអ្នកតវ៉ា ដែលគប់ដុំថ្មដាក់សមត្ថកិច្ចនៅខាងក្រៅរោងចក្រមួយក្នុងរាជធានីភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃសុក្រ បណ្ដាលឲ្យមនុស្សប្រាំនាក់បាត់បង់ជីវិត និងជាង៤០នាក់ផ្សេងទៀតរងរបួស។
លោក វ៉ាន់ សូ៊អៀង ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា លោកមិនដឹងសេចក្ដីលម្អិតនៃពាក្យបណ្ដឹងទាំងនោះទេ ប៉ុន្តែលោកបានប៉ាន់ប្រមាណថា រោងចក្រប្រមាណ៥០ ឬច្រើនជាងនេះបានស្នើឲ្យមេធាវីតំណាងសមាគមរបស់លោកដាក់ពាក្យប្ដឹងសហជីពទាំងប្រាំមួយ ហើយថា រោងចក្របន្ថែមទៀតអាចនឹងដាក់ពាក្យបណ្ដឹងដែរ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា រោងចក្រទាំងនេះបានទាមទារសំណង ប៉ុន្តែលោកមិនបានបញ្ជាក់ថា ទាមទារសំណងប៉ុន្មានទេ។ លោកក៏បដិសេធមិនបញ្ចេញឈ្មោះរោងចក្រដែលបានដាក់ពាក្យបណ្ដឹងទាំងនោះដែរ ពីព្រោះវាជាគោលការណ៍របស់សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា។
សមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបញ្ជាក់ថា ស្ថានភាពចលាចលក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរបានធ្វើឲ្យសមាជិករបស់ខ្លួនខាតបង់គិតជាទឹកប្រាក់ប្រមាណ២០០លានដុល្លារផ្នែកលក់ ហើយបានចោទប្រកាន់ថា ការតវ៉ាទាំងនេះបានបង្កការខូចខាតយ៉ាងធំធេងដល់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែរហូតមកទល់ពេលនេះសមាគមនេះនៅតែបដិសេធមិនបញ្ចេញតួលេខនៃការខូចខាតឲ្យបានច្បាស់លាស់នោះទេ។
លោក ហៀង សុភ័ក្រ ព្រះរាជអាជ្ញារងអមសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញបានមានប្រសាសន៍កាលពីម្សិលមិញថា សាលាដំបូងរាជធានីបានកោះហៅលោក អាត់ ធន់ ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពប្រជាធិបតេយ្យកម្មករកាត់ដេរកម្ពុជា ហៅកាត់ស៊ីខៅឌូ ជាមេដឹកនាំមួយរូបក្នុងចំណោមមេដឹកនាំសហជីពទាំងប្រាំមួយ ដែលសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាចុចឈ្មោះហៅមកសាកសួរកាលពីថ្ងៃអង្គារជុំវិញការចោទប្រកាន់ថា លោកបានញុះញង់ឲ្យកម្មករដែលធ្វើការតវ៉ាបំផ្លិចបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិ។ លោក រ៉ុង ឈុន ជាមេដឹកនាំសហជីពមួយរូបទៀតក៏ត្រូវបានកោះហៅទៅសាកសួរក្នុងថ្ងៃដដែលនោះដែរ រួមជាមួយនឹងលោក សម រង្ស៊ី និងលោក កឹម សុខា មេដឹកនាំគណបក្សប្រឆាំងផងដែរ។
លោក អាត់ ធន់ បានថ្លែងថា លោកមិនដឹងថា រោងចក្របានដាក់ពាក្យប្ដឹងសហជីពនោះទេ ហើយក៏មិនដឹងថា តុលាការកោះហៅរូបលោកដែរ។ លោកលើកឡើងថា លោកនឹងគោរពតាមដីកា ប្រសិនបើលោកទទួលបានដីកានោះ ប៉ុន្តែបានថ្កោលទោសរោងចក្រចំពោះការដាក់ពាក្យប្ដឹងសហជីព។
លោកបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា “វាមិនយុត្តិធម៌ទេ ពីព្រោះយើងមកជួយកម្មករ ហើយកម្មករមានសិទ្ធិធ្វើកូដកម្ម។ កម្មករចាប់ផ្ដើមធ្វើកូដកម្មដោយសារតែប្រាក់ឈ្នួលទាប។ តើកម្មករអាចធ្វើការដោយទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលទាបបែបនេះម៉េចនឹងបានទៅ? តើពួកគេគួរតែធ្វើការរហូតដល់ស្លាប់ឬ?”។
លោកស្រី ម៉ម ញឹម ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពជាតិនៃឧស្សាហកម្មវាយនភណ្ឌកាត់ដេរកម្ពុជា ជាសហជីពមួយទៀតដែលសមាគម រោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាត្រូវដាក់ពាក្យប្ដឹងដែរនោះ បានមានប្រសាសន៍ថា លោកស្រីមិនទាន់ទទួលបានសេចក្ដីជូនដំណឹងអំពីពាក្យបណ្ដឹងពីតុលាការនៅឡើយទេ។
លោកស្រីបដិសេធថា សហជីពមិនបានញុះញង់ឲ្យមានអំពើហិង្សាទេ ហើយមានប្រសាសន៍ថា ការចាប់ខ្លួនលោកស្រី ឬមេដឹកនាំសហជីពផ្សេងទៀតនឹងមិនអាចរារាំងសមាជិករបស់ពួកគាត់មិនឲ្យវិលត្រឡប់ទៅធ្វើការតវ៉ាតាមដងផ្លូវវិញបានឡើយ។
លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំសង្ឃឹមថា រដ្ឋាភិបាលនឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យតុលាការចាប់ខ្លួនមេដឹកនាំសហជីពឡើយ ពីព្រោះវាគ្មានប្រយោជន៍។ រដ្ឋាភិបាលគិតថា បន្ទាប់ពីតុលាការចាប់ខ្លួនមេដឹកនាំសហជីពទាំងនេះ នឹងគ្មានការតវ៉ាទៀត ប៉ុន្តែការតវ៉ានឹងនៅតែបន្ត”។
សហជីពទាំងនេះបានប្ដេជ្ញាត្រឡប់ទៅធ្វើកូដកម្មម្ដងទៀត ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលនិងបណ្ដារោងចក្រមិនទទួលយកការទាមទារសុំដំឡើងប្រាក់ខែរបស់ពួកគេទេនោះ ប៉ុន្តែមិនបានលើកឡើងថា ធ្វើនៅពេលណាទេ។ សម្រាប់ពេលនេះកូដកម្ម និងបាតុកម្មទំនងជាបញ្ចប់ទៅហើយ។
លោក វ៉ាន់ ស៊ូអៀង ប្រធានសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា ៩០ភាគរយនៃកម្មករកម្មការិនីប្រមាណ៦០០.០០០នាក់ក្នុងឧស្សាហកម្មកាត់ដេរបានវិលត្រឡប់ទៅធ្វើការវិញហើយកាលពីម្សិលមិញ។ លោក អាត់ ធន់ ប្រធានរបស់ស៊ីខៅឌូបានមានប្រសាសន៍ថា កម្មករបានត្រឡប់ចូលធ្វើការវិញចន្លោះពី៦០ភាគរយទៅ ១០០ភាគរយ។
ប៉ុន្តែនៅឯសួនឧស្សាហកម្មកាណាឌីយ៉ា ដែលស្ថិតនៅក្នុងខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ ជាយរាជធានីភ្នំពេញ ទីដែលកងរាជអាវុធហត្ថបានបាញ់កម្មករ ធ្វើកូដកម្មចំនួនប្រាំនាក់ឲ្យបាត់បង់ជីវិត និងរាប់សិបនាក់ផ្សេងទៀតរងរបួសកាលពីថ្ងៃសុក្រ ចំនួនកម្មករ ដែលចូលបម្រើការងារវិញគឺតិចជាងសព្វដងឆ្ងាយណាស់។
នៅពីក្រោយខ្លោងទ្វារច្រកចូលដែលនៅមានបន្សល់ស្លាកស្នាមពីការផ្ទុះអំពើហិង្សាកាលពីថ្ងៃសុក្រនៅឡើយនោះ មានទាហានប្រដាប់អាវុធប្រាំនាក់ជ្រកម្លប់នៅទីនោះ។ កម្មការិនីម្នាក់ឈ្មោះ តូន រស្មី ធ្វើការនៅរោងចក្រ International Fashion Royal បានដើរកាត់តាមអគាររោងចក្រ ដែលមានសភាពស្ងាត់ជ្រងំ។
ស្ត្រីរូបនេះនិយាយថា គិតរហូតមកទល់ថ្ងៃម្សិលមិញ ក្នុងចំណោមកម្មករប្រមាណ១.០០០នាក់នៅរោងចក្ររបស់គាត់ មានតែប្រហែល១០០នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានត្រឡប់ចូលធ្វើការវិញ។ គាត់និយាយថា គាត់ក៏បានចូលរួមក្នុងកូដកម្មកាលពីសប្ដាហ៍មុនដែរ។ ដោយបង្ហាញការមិនពេញចិត្តនឹងប្រាក់ខែអប្បបរមា១០០ដុល្លារ ដែលរដ្ឋាភិបាលបានផ្ដល់ជូន កម្មការិនីរូបនេះបាននិយាយថា គាត់នឹងធ្វើកូដកម្មម្ដងទៀតប្រសិនបើសហជីពអំពាវនាវឲ្យធ្វើកូដកម្ម។
គាត់បានលើកឡើងថា “ប្រសិនបើពួកគេធ្វើបាតុកម្មម្ដងទៀត ខ្ញុំនឹងចូលរួម។ ទោះបីជាពួកគេព្រមដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលដល់១០០ដុល្លារក៏ដោយ ក៏ពួកគេនៅតែធ្វើឲ្យយើងបាត់បង់អត្ថប្រយោជន៍ដដែល”។
កម្មការិនីម្នាក់ទៀតឈ្មោះ អ៊ុន ថេន ដែលបានសម្រាកនៅផ្ទះរបស់ខ្លួនក្នុងខេត្តព្រៃវែងក្នុងរយៈពេលពីរបីថ្ងៃកន្លងមកនេះនិយាយថា គាត់ទើបតែត្រឡប់មកពីស្រុកវិញប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីបើកប្រាក់ខែចុងក្រោយរបស់ខ្លួន។ គាត់និយាយថា គាត់នឹងវិលត្រឡប់ទៅខេត្តព្រៃវែងវិញភ្លាម នៅពេលគាត់បើកប្រាក់ខែរួច ដើម្បីស្វែងរកការងារនៅរោងចក្រផ្សេង ដែលស្ថិតនៅជិតផ្ទះគាត់។
គាត់និយាយថា “ខ្ញុំមិនចង់ធ្វើកូដកម្មម្ដងទៀតទេ ពីព្រោះខ្ញុំគិតថា ១០០ដុល្លារគ្រប់គ្រាន់ហើយសម្រាប់ខ្ញុំ។ ហើយឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំចង់ឲ្យខ្ញុំទៅធ្វើការនៅស្រុកវិញ”។
កម្មករម្នាក់ទៀតឈ្មោះ សួន ធួន បាននិយាយថា កម្មករនៅរោងចក្រ Bright Sky របស់គាត់មានតែ២០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ដែលបានចូលធ្វើការវិញ។
គាត់បានលើកឡើងថា គាត់មិនសប្បាយចិត្តនឹងការផ្ដល់ឲ្យរបស់រដ្ឋាភិបាលទេ ប៉ុន្តែគាត់ក៏នឹងមិនចូលរួមការតវ៉ាទៀតដែរ ដោយសារតែគាត់មើលឃើញនគរបាល និងកងរាជអាវុធហត្ថបានត្រៀមខ្លួនបង្ក្រាបរួចជាស្រេច។
គាត់បាននិយាយទៀតថា “ខ្ញុំមិនហ៊ានចូលរួមកូដកម្មទៀតទេ ពីព្រោះរដ្ឋាភិបាលប្រើកម្លាំង។ ខ្ញុំគិតថា នឹងគ្មានកូដកម្មទៀតទេ”។
កម្មការិនីម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ជា នី និងមិត្តភក្តិរបស់គាត់ដែលបម្រើការងារនៅរោងចក្រ Makalot Garments ក្បែរនោះនិយាយថា រោងចក្ររបស់គាត់មានកម្មករចូលធ្វើការជិតពេញវិញហើយ។
ពួកគេនិយាយថា ខ្លួននឹងចូលរួមកូដកម្មទៀត ប៉ុន្តែពួកគេនឹងមិនចូលរួមឡើយ ប្រសិនបើសហជីពនៅតែបន្តទាមទារសុំដំឡើងប្រាក់ខែ១៦០ដុល្លារ ដែលពួកគេយល់ថា រដ្ឋាភិបាលគ្មានផ្លូវទទួលយកនោះ។
កម្មការិនី ជា នី បានលើកឡើងថា “ប្រសិនបើពួកគេ [សហជីព] ទាមទារអត្ថប្រយោជន៍បន្ថែមទៀតសម្រាប់កម្មករ ខ្ញុំនឹងចូលរួម ប៉ុន្តែមិនមែនទាមទារប្រាក់ខែ១៦០ដុល្លារទេ”។
ស្ត្រីរូបនេះបាននិយាយបន្ដថា គាត់នឹងចូលរួមបាតុកម្មទាមទារប្រាក់ខែចន្លោះពី១១០ដុល្លារទៅ១២០ដុល្លារ ប៉ុន្តែសម្រាប់ការទាមទារដំឡើងប្រាក់ខែ១៦០ដុល្លារគាត់និយាយថា “វាបានត្រឹមតែខ្ចះខ្ជាយពេលវេលាប៉ុណ្ណោះ”៕ សុខុម