យោងតាមេសចក្តីដកស្រង់ពីឯកសារសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាធម្មនុញ្ញបានបង្ហាញថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់ដែលត្រូវបានរង់ចាំជាយូរមកហើយនេះ នៅតែបន្តអនុវត្តការបោះឆ្នោតដោយសម្ងាត់ និងផ្តល់អំណាចសំខាន់ៗទៅលោក អង្គ វង្សវឌ្ឍនា រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌ ក៏ប៉ុន្តែ សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះបានកាត់បន្ថយអំណាចរបស់ព្រះមហាក្សត្រ នរោត្តម សីហមុនី ប្រសិនបើត្រូវបានអនុម័តតាមរូបមន្តបច្ចុប្បន្ន។
សេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីការរៀបចំ និងការប្រព្រឹត្តទៅនៃឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាអង្គចៅក្រមដែលមាន៣៩មាត្រានេះ ផ្តល់អំណាចកាន់តែច្រើនដល់ក្រុមប្រឹក្សាដែលមានសមាជិកប្រាំពីររូប ដឹកនាំដោយព្រះមហាក្សត្រ ដើម្បីតែងតាំង និងដកចៅក្រម និងព្រះរាជអាជ្ញា ពីមុខតំណែងនៅក្នុងអង្គចៅក្រម។
ទោះបីជាយ៉ាងណា លោក សុខ សំអឿន នាយកប្រតិបត្តិក្រុមអ្នកច្បាប់ការពារសិទ្ធិដែលជាអង្គការជំនួយផ្នែកច្បាប់មួយ បានលើកឡើងថា បន្ទាប់ពីបានអានសេចក្តីដកស្រង់ពីសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ លោកយល់ឃើញថា វាហាក់ដូចជា មានបំណងដាក់កម្រិតលើតួនាទីផ្នែកយុត្តិធម៌របស់ព្រះមហាក្សត្រ ខណៈដែលរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌ត្រូវបានផ្តល់ឲ្យនូវអំណាចកាន់តែច្រើន រួមទាំងសិទ្ធិកោះហៅប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាផងដែរ។
លោកបានមានប្រសាសន៍កាលពីម្សិលមិញថា “ ខ្ញុំគិតថា ច្បាប់នេះមិន អនុញ្ញាតឲ្យព្រះមហាក្សត្រពាក់ព័ន្ធក្នុងសេចក្តីសម្រេចរបស់ឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាអង្គចៅក្រមទេ”។លោកបានមានប្រសាសន៍បន្ថែមទៀតថា “ ព្រះមហាក្សត្រគឺជាអ្នកធានាឯករាជភាពរបស់អង្គចៅក្រម ក៏ប៉ុន្តែ នៅក្នុងច្បាប់នេះព្រះមហាក្សត្រគ្រាន់តែជានិមិត្តរូបដែលមិនអាចសម្រេចចិត្តបាន។ ដូច្នេះ វាមិនសមស្របតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញទេ។ គួរតែព្រះអង្គមានការពាក់ព័ន្ធក្នុងការសម្រេចចិត្តផងដែរ”។
មាត្រា១១ដែលសំដៅទៅលើការអនុវត្តដូចសព្វដងតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៤មកនោះ ចែងថា “ ការសម្រេចចិត្តរបស់ឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាអង្គចៅក្រមចាត់ទុកជាផ្លូវការ លុះត្រាតែមានសំឡេងយ៉ាងតិចប្រាំពីរដែលត្រូវបានអនុម័តតាមរយៈការបោះឆ្នោតដោយសម្ងាត់”។ មាត្រានេះបន្ថែមថា “ ព្រះមហាក្សត្រ ដែលជាប្រធានឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាអង្គចៅក្រម មិនចូលរួមក្នុងការធ្វើសេចក្ដីសម្រេចអំពីឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាអង្គចៅក្រមនេះទេ”។
មាត្រា ១១ ចែងថា “ ក្នុងករណីបន្ទាន់មួយស្នើដោយសមាជិកប្រាំពីររូបនៃឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាអង្គចៅក្រមនេះ សេចក្ដីសម្រេចរបស់ឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាអង្គចៅក្រមអាចឆ្លងតាមរយៈការបោះឆ្នោតជាប្រយោល និងសម្ងាត់” ។ មាត្រានេះបន្ថែមទៀតថា រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះការធានាការអនុវត្តសេចក្តីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សានេះ។
យោងតាមមាត្រា១៣ ឲ្យដឹងថា រាជក្រឹត្យត្រូវតែត្រូវបានស្នើឡើង និងព្រាងដោយរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌ ដែលពេលនោះគួរតែបញ្ជូនរាជក្រឹត្យទាំងនេះទូលថ្វាយព្រះមហាក្សត្រដើម្បីសម្រេច។
ច្បាប់ស្ដីពីឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាអង្គចៅក្រមនេះ ជាផ្នែកមួយនៃច្បាប់ទាំងបីដែលគេរង់ចាំជាយូរមកហើយតម្រូវតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញចង់ឲ្យបង្កើតប្រព័ន្ធយុត្តិធម៌ ប្រកបដោយតម្លាភាព និងឯករាជភាពបន្ថែមទៀត៕ សុធា