គណៈកម្មការជាតិសិទ្ធិមនុស្សថៃបានចោទប្រកាន់ក្រុមហ៊ុនស្ករស Khon Kaen (KSL) របស់ប្រទេសថៃពីបទ “រំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ”នៅ ចម្ការអំពៅចំនួនពីររបស់ខ្លួនក្នុងប្រទេស កម្ពុជានៅក្នុងរបាយការណ៍ថ្មីមួយ ដែលទទូចឲ្យ ក្រុមហ៊ុននេះប្រគល់ដីទៅឲ្យអ្នកភូមិរាប់រយ គ្រួសារ [ដែល ត្រូវបានគេបង្ខំឲ្យចាកចេញពីដីស្រែចម្ការ របស់ខ្លួនដោយមានអ្នកខ្លះត្រូវគេប្រើកាំភ្លើង ភ្ជង់ថែមទៀតនោះ] វិញ។
របាយការណ៍ ចុះកាលបរិច្ឆេទថ្ងៃទី១០ខែមីនា ដែលចេញកាល ពីម្សិលមិញត្រូវបានធ្វើឡើងបីឆ្នាំ បន្ទាប់ពី គណៈកម្មការនេះបានព្រមានក្រុមហ៊ុន KSL ជុំវិញចម្ការអំពៅរបស់ខ្លួនដែលមានទំហំសរុប២០.០០០ហិកតា នៅក្នុងខេត្តកោះកុង ហើយប្រាំឆ្នាំក្រោយមក អ្នកភូមិជាច្រើនគ្រួសារបានដាក់ពាក្យបណ្តឹង មកកាន់ស្ថាប័នសិទ្ធិមនុស្សមួយនេះ។
យោងតាមរបាយការណ៍នេះបានឲ្យដឹងថា នៅឯចម្ការអំពៅរបស់ក្រុមហ៊ុន KSL “កើត មានការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរក្នុង នោះរួមមានដូចជាការប្រើអំពើហិង្សាដើម្បី បណ្តេញអ្នកភូមិចេញពីលំនៅដ្ឋានរបស់ខ្លួនជាដើម [ និង] មាន ការបង្កឧបសគ្គជាច្រើនចំពោះការប្រើប្រាស់ ធនធានធម្មជាតិដែលជាធនធានដ៏សំខាន់សម្រាប់ អ្នកភូមិទ្រទ្រង់សហគមន៍របស់ខ្លួននោះ”។
ក្រុមហ៊ុន KSL បាន បដិសេធតាំងពីដើមទីមកម្លេ៉ះថា ខ្លួនគ្មានបាន ធ្វើអ្វីខុសឡើយ ដោយអះអាងថា ខ្លួនបានទិញ ចម្ការអំពៅដែលដំបូងឡើយជារបស់លោក លី យ៉ុង ផាត់ សមាជិកព្រឹទ្ធសភាមកពីគណបក្សប្រជាជន កម្ពុជា ក្រោយពីមានការបណ្តេញចេញកាលពីឆ្នាំ ២០០៦រួច។
គណៈកម្មការជាតិសិទ្ធិមនុស្សថៃនេះបានលើកឡើងថា ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយក្រុមហ៊ុន KSL នៅតែត្រូវទទួលខុសត្រូវដដែល។
គណៈកម្មការនេះបានលើកឡើងនៅក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួនដូច្នេះថា “ផល ប៉ះពាល់នៃការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សទាំងនេះ គឺជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ក្រុមហ៊ុនស្ករស Khon Kaen …ដោយ សារក្រុមហ៊ុននេះសម្រេចទទួលយកផលប្រយោជន៍ពីដី សម្បទានដែលបង្កឲ្យមានការរំលោភបំពានសិទ្ធិ មនុស្ស ទោះបីជាការពិតថា ក្រុមហ៊ុននេះមិនបាន ប្រព្រឹត្តទង្វើនេះដោយខ្លួនឯងក៏ដោយ”។
ដោយបានសិក្សាលើកិច្ចសម្ភាសមួយចំនួនជាមួយតំណាងម្នាក់របស់ក្រុមហ៊ុន KSL និង ពិនិត្យលើការចុះបញ្ជីដោយផ្ទាល់របស់ក្រុមហ៊ុន នេះនៅក្នុងទីផ្សារភាគហ៊ុនថៃ គណៈកម្មការ សិទ្ធិមនុស្សនេះ ក៏បានគូសបញ្ជាក់ផងដែរថា ក្រុមហ៊ុន KSLបាន រៀបចំវិនិយោគនៅក្នុងចម្ការអំពៅទាំងនេះ មុនការបណ្តេញចេញទៅទៀត ពោលគឺកាលពីដើម ឆ្នាំ២០០៥។
រាយការណ៍របស់គណៈកម្មការនេះមានខ្លឹមសារបន្តដូច្នេះថា “អ្នក ភូមិមានជីវភាពក្រីក្រជាងពេលដែលពួកគាត់ មានដីស្រែផ្ទាល់ខ្លួនឆ្ងាយណាស់។កុមារត្រូវបង្ខំ ចិត្តបោះបង់ចោលការសិក្សា ព្រោះឪពុកម្តាយ របស់ពួកគេគ្មានប្រាក់ចំណូលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ បង់ថ្លៃសិក្សាឲ្យពួកគេ។បន្ទាប់មកទៀត កុមារទាំងនេះ ត្រូវបង្ខំចិត្តទៅធ្វើការ និង រកប្រាក់បន្ថែមសម្រាប់ទ្រទ្រង់គ្រួសារពួកគេ”។
ក្រុមហ៊ុន KSL មិន បានឆ្លើយតបនឹងសំណើសុំការធ្វើអត្ថាធិប្បាយ លើរបាយការណ៍ដែលចេញកាលពីម្សិលមិញនេះឡើយ។
តែទោះ ជាយ៉ាងណារបាយការណ៍នេះនៅតែមិនមានលទ្ធភាព គ្រប់គ្រាន់ក្នុងការជួយអ្នកភូមិរាប់រយគ្រួសារ ដែលរងការឈើចាប់ដោយសារចម្ការអំពៅរបស់ ក្រុមហ៊ុន KSLនោះ ទទួលបានផលប្រយោជន៍របស់ខ្លួនមកវិញឡើយ។ ទោះ បីជាគណៈកម្មការនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយ រដ្ឋាភិបាលថៃក៏ដោយ ក៏ស្ថាប័នសិទ្ធិមនុស្សមួយនេះ នៅតែគ្មានអំណាចក្នុងការដាក់ទណ្ឌកម្ម ឬ ប្តឹងក្រុមហ៊ុន KSL ដដែល។
អ្វីដែលស្ថាប័នសិទ្ធិមនុស្សេនះអាចធ្វើបានគឺណែនាំឲ្យក្រុមហ៊ុន KSL ប្រគល់ ដីដែលខ្លួនបានរំលោភបំពានយកពីអ្នកភូមិជា ច្រើនគ្រួសារនោះទៅឲ្យពួកគាត់វិញ ហើយត្រូវ ផ្តល់សំណងទៅឲ្យពួកគាត់ដោយគិតចាប់ពីឆ្នាំ ដែលពួកគាត់បានខាងបង់ដោយសារការបាត់បង់ ដីរហូតមកទាល់ពេលឥឡូវ និងជួយធ្វើឲ្យបរិស្ថាន បានប្រសើរឡើងវិញ។
ទោះ បីជាគណៈកម្មការនេះខ្វះអំណាចអនុវត្តក៏ដោយ តែលោក តេង កៅ ដែលបាត់បង់ដីស្រែរបស់ខ្លួន ទំហំ១៤,៥ហិកតាដោយសារក្រុមហ៊ុន KSLបានស្វាគមន៍របាយការណ៍នេះ។
លោកបាននិយាយថា “ចាប់ តាំងពីខ្ញុំបាត់បង់ដីស្រែចម្ការដោយសារ ក្រុមហ៊ុនស្ករសមក គ្រួសាររបស់ខ្ញុំត្រូវបង្ខំចិត្ត បំបែកគ្នារកប្រាក់។ កូនប្រុសចំនួនពីរនាក់ ដែលមានម្នាក់ឈ្មោះអាយុ១៩ឆ្នាំ និងម្នាក់ទៀត អាយុ២៣ឆ្នាំ បានទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ និង ភ្នំពេញ ដើម្បីរកប្រាក់ទ្រទ្រង់គ្រួសារ។ ខ្ញុំ សង្ឃឹមថា របាយការណ៍េនះនឹងជួយអ្នកភូមិរបស់យើង ក្នុងការតស៊ូមតិទាមទារសំណងសម្រាប់អ្វីៗ ដែលយើងបានបាត់បង់មកវិញ”។
អ្នកភូមិប្រមាណ២០០គ្រួសារកំពុងដាក់ពាក្យប្តឹងក្រុមហ៊ុនស្ករស Tate & Lyle នៅ ក្នុងទីក្រុងឡុងដ៍ ពាក់ព័ន្ធនឹងស្ករសដែល ក្រុមហ៊ុននេះបានទិញពីចម្ការអំពៅចំនួនពីររបស់ ក្រុមហ៊ុន KSL កាលពីឆ្នាំ២០១០ និង២០១១។
លោក អាន ហាយ៉ា តំណាងគ្រួសារទាំងនេះបានលើកឡើងកាលពី ម្សិលមិញថា សំណុំរឿងនេះនៅមិនទាន់ទៅដល់តុលាការ ទេ ព្រោះក្រុមហ៊ុន Tate & Lyle ដែលបដិសេធថា មិនបានធ្វើអ្វីខុសឡើយដូចក្រុមហ៊ុន KSL ដែរ នោះកំពុងតែព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកភូមិឲ្យ ដោះស្រាយបញ្ហារបស់ខ្លួននៅក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ នៅឡើយ ហើយថា ដំណោះស្រាយនេះប្រហែលជិតកើតមាន ហើយ។
លោក បានមានប្រសាសន៍ដោយបដិសេធមិននិយាយច្រើន ព្រោះ ខ្លាចក្រែងប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការដោះស្រាយនៅ ក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការនេះថា ”យើង កំពុងតែស្ថិតក្នុងដំណើរការដោះស្រាយសំណុំ រឿងនេះនៅក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការសម្រាប់អ្នកភូមិ ចំនួន១៧៩គ្រួសារ”។
កាល ពីខែមិថុនា ឆ្នាំមុន លោក ហាយ៉ា បានលើកឡើង ថា គ្រួសារទាំងនេះបានច្រានចោលការផ្តល់សំណងចំនួន ៣០៥.០០០ ដុល្លារ។ ហើយបើយោងតាមបណ្តឹងដែលពួកគាត់ប្តឹង ទៅកាន់តុលាការនៅក្នុងទីក្រុងឡុងដ៍ គ្រួសារ ទាំងនេះជឿជាក់ថា គេជំពាក់ពួកគាត់រាប់លាន ដុល្លារឯណោះ៕ស៊ុយឈាង