បណ្ដារោងចក្រកាត់ដេរ ដែលមិនបំពេញបានតាមបទដ្ឋានជាមូលដ្ឋានសម្រាប់លក្ខខណ្ឌការងារ ត្រូវបានអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ILO រាយនាមជាសាធារណៈជាថ្មីម្ដងទៀត ក្រោយពីកម្មវិធីរោងចក្រល្អប្រសើរនៅកម្ពុជា (BFC) របស់អង្គការ ILO បានបញ្ចេញមូលដ្ឋានទិន្នន័យតម្លាភាពកាលពីម្សិលមិញ។
រោងចក្រចំនួន១០នៅក្នុងរបាយការណ៍តម្លាភាពបឋមរបស់ BFC ក្នុងចំណោមរោងចក្រចំនួន៦១ត្រូវបានដាក់ចំណាត់ថ្នាក់ជា “រោងចក្រ ដែលមានការអនុវត្តច្បាប់ទាបបំផុត” រីឯរោងចក្រចំនួន៣០ត្រូវបានរកឃើញថា បំពេញបានទាំងអស់នូវ “បញ្ហាសំខាន់ៗ” ចំនួន២១របស់ BFC។
យោងតាមរបាយការណ៍តម្លាភាពចេញផ្សាយកាលពីម្សិលមិញនេះបានឲ្យដឹងថារោងចក្រដែលស្ថិតនៅក្នុងក្រុមដែលមានការអនុវត្តតាមច្បាប់ទាបបំផុត ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាអនុវត្តជាមូលដ្ឋានដូចជាការផ្ដល់ច្រកចេញក្នុងពេលគ្រាអាសន្ន និងការផ្ដល់ប្រាក់រង្វាន់និងប្រាក់ឧបត្ថម្ភរបស់កម្មករ ឲ្យបានត្រឹមត្រូវបន្ទាប់ពីការវាយតម្លៃយ៉ាងហោចណាស់ចំនួនពីរចេញពី BFC និងរយៈពេលជូនដំណឹងពីរខែ។
BFC ក៏បានរួមបញ្ចូលរបាយការណ៍នានាស្ដីពីសហជីពកម្មកររួមទាំងរោងចក្រកាត់ដេរយ៉ាងហោចណាស់ចំនួនប្រាំពីរផងដែរ ដែលមិនបានគោរពតាមនីតិវិធីច្បាប់នៅពេលរៀបចំកូដកម្មក្នុងរយៈពេល១ឆ្នាំមកនេះ។
BFC បានទទួលរងការរិះគន់យ៉ាងខ្លាំងកាលពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំមុន ពីសំណាក់ក្រុមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យស្ទែនហ្វដ (Stanford University) ដែលបានបញ្ចេញរបាយការណ៍មួយលើកឡើងថា ខ្វះតម្លាភាពនៅក្នុងការអង្កេតតាមដានរបស់ BFC លើរោងចក្រកាត់ដេរនានាកំពុងធ្វើឲ្យបទដ្ឋានការងារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាអន់ជាងស្ថានភាពធ្វើការនៅក្នុងបណ្ដាប្រទេសផលិតសម្លៀកបំពាក់ធំៗផ្សេងៗទៀត។
លើកចុងក្រោយ ដែល BFC បានចេញផ្សាយជាសាធារណៈនូវរបាយការណ៍ស្ដីពីរោងចក្រកាត់ដេរ ដែលមិនគោរពច្បាប់ គឺនៅក្នុងឆ្នាំ២០០៥ មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មដែលទទួលបានការអនុគ្រោះជាមួយនឹងឧស្សាហកម្មកាត់ដេររបស់កម្ពុជា ដែលគ្រោងនឹងអភិវឌ្ឍឆាប់ៗនេះនូវឧស្សាហកម្មកាត់ដេរក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរដែលការនាំចេញកាលពីឆ្នាំមុនមានទំហំទឹកប្រាក់រហូតដល់ទៅ៥.០០០លានដុល្លារនោះ ផ្គត់ផ្គង់ដល់ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនសម្លៀកបំពាក់ធំៗរបស់ពិភពលោក ក្នុងនោះរួមមានក្រុមហ៊ុន H&M ក្រុមហ៊ុន Levi’s ក្រុមហ៊ុន Gap ក្រុមហ៊ុន Wal-mart ក្រុមហ៊ុន Target ក្រុមហ៊ុន Puma និង ក្រុមហ៊ុន Zara។
រោងចក្រដែល BFC ដាក់ចំណាត់ថ្នាក់ថាជាក្រុមហ៊ុនដែលមានការអនុវត្តតាមច្បាប់ទាបបំផុតនៅក្នុងរបាយការណ៍នេះមានដូចជា រោងចក្រ Best Tan Garment Ltd. រោងចក្រ Cambodian Hoi Fu Garments & Knitting Fty. Co. Ltd. រោងចក្រ Chang Tai International Corp រោងចក្រ Chea Sinat Garment Co.Ltd. រោងចក្រ Ever-Glory (Cambodia) Garment Manufacturing Co. Ltd. រោងចក្រ Juan Shi Garment Co.Ltd. រោងចក្រ Lixing Knitting Factory Co. Ltd. រោងចក្រ Phong Wan Enterprise Co. Ltd. រោងចក្រ USA Fully Field Garments Co. Ltd និងរោងចក្រ Yubin Service Co. Ltd.។
លោកស្រី ជីល ថាក់ឃើ (Jill Tucker) អ្នកប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ផ្នែកបច្ចេកទេសនៅ BFC បានមានប្រសាសន៍ថា របាយការណ៍តម្លាភាពបឋមនេះគ្របដណ្ដប់តែទៅលើរោងចក្រចំនួន៦១ប៉ុណ្ណោះក្នុងចំណោមរោងចក្រជិត៥០០ ដែលត្រូវបានអង្កេតតាមដានដោយកម្មវិធីនេះ ដែលនៅទីបំផុតនឹងត្រូវរាប់បញ្ចូលទាំងអស់នៅក្នុងរបាយការណ៍ចេញផ្សាយរាល់បីខែម្ដងពេញមួយឆ្នាំ។
លោកស្រី ជីល ថាក់ឃើ ដែលបានរិះគន់របាយការណ៍របស់សាកលវិទ្យាល័យស្ទែនហ្វតនៅពេលរបាយការណ៍នោះត្រូវបានចេញផ្សាយកាលពីឆ្នាំមុនបានមានប្រសាសន៍ថា សេចក្ដីសម្រេចចេញផ្សាយរបាយការណ៍របស់ BFC ជាសាធារណៈនេះត្រូវបានធ្វើឡើងមុនពេលក្រុមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យនេះរិះគន់កម្មវិធីនេះ។
លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍សំដៅដល់របាយការណ៍មួយរបស់ BFC ដែលបានចេញផ្សាយកាលពីខែកក្កដា ថា “ប្រសិនបើអ្នកសម្លឹងមើលរបាយការណ៍វាយតម្លៃចុងក្រោយរបស់យើង អ្នកនឹងអាចមើលឃើញអ្វីដែលយើងបានមើលឃើញថា លក្ខខណ្ឌ [ការងារនៅតាមរោងចក្រកាត់ដេរ] បានធ្លាក់ចុះចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១០មក”។
លោកស្រីបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា “យើងដឹងថា យើងត្រូវការស្នៀតមួយទៀតសម្រាប់ការផ្លាស់ប្ដូរ។ យើងបានធ្វើការលើកិច្ចការនេះបានយ៉ាងល្អមុនពេលការរិះគន់នេះបានធ្វើឡើងជាសាធារណៈ ប៉ុន្តែការផ្លាស់ប្ដូរការអនុវត្តមួយឲ្យបានល្អអាចនឹងត្រូវការពេលវេលា”។
លោក ប៊ុន ធីដេត នាយករោងចក្រ ជា សីុណាត បានមានប្រសាសន៍ថា រោងចក្រនេះបានកែលម្អលក្ខខណ្ឌការងាររបស់ខ្លួនច្រើនមកហើយចាប់តាំងពី BFC បានធ្វើសវនកម្មលើកចុងក្រោយកាលពីខែមករា ឆ្នាំ២០១៣មក ហើយនឹងបន្តធ្វើឲ្យរោងចក្រនេះកាន់តែមានលក្ខណៈល្អប្រសើរសម្រាប់កម្មករ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា “រោងចក្ររបស់យើងបំពេញបាន១០០ភាគរយតាមបទដ្ឋានខ្មែរ”។
អ្នកគ្រប់គ្រងរដ្ឋបាលម្នាក់នៅរោងចក្រកាត់ដេរ Best Tan បានបដិសេធមិនឆ្លើយបំភ្លឺទេពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានេះ ចំណែកឯលោក កែន លូ អគ្គលេខាធិការសមាគមន៍រោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាបានមានប្រសាសន៍ថា លោកមិនអាចធ្វើអត្ថាធិប្បាយបានទេ ពីព្រោះ លោកជាប់រវល់ទៅបរទេស។
ជុំដំបូងនៃរបាយការណ៍តម្លាភាពរបស់ BFC ក៏បានវាយតម្លៃពីកូដកម្មចំនួន១២ ដែលបានកើតឡើងក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លងមកនេះនៅ រោងចក្រចំនួន៦១ ដែលត្រូវបានរាប់បញ្ចូលនៅក្នុងសន្ទស្សន៍តម្លាភាពនេះដែរ។
ក្នុងចំណោមកូដកម្មទាំងនោះ សហជីពបានរៀបចំកូដកម្មចំនួនប្រាំបួន ហើយកូដកម្មទាំងប្រាំបួននោះ គ្មានកូដកម្មមួយណាបានអនុវត្តតាមនីតិវិធីដូចមានចែងនៅក្នុងច្បាប់ការងារនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាទេ។យោងតាម BFC បានឲ្យដឹងថា គ្មានសហជីពណាមួយត្រូវបានរកឃើញថា បានធ្វើការបោះឆ្នោតសម្ងាត់ក្នុងចំណោមសមាជិករបស់ខ្លួនមុនពេលធ្វើកូដកម្ម ឬជូនដំណឹងទៅរោងចក្រប្រាំពីរថ្ងៃមុនដូចច្បាប់តម្រូវនោះ ។
សហជីពដែលទទួលខុសត្រូវចំពោះការខាតបង់ម៉ោងធ្វើការច្រើនបំផុតសម្រាប់រោងចក្រនានា គឺសហជីពយុវជនខ្មែរ ។ សហជីពផ្សេងៗទៀតដែលត្រូវបានរកឃើញថា បានធ្វើកូដកម្មដោយខុសច្បាប់មានដូចជា សហព័ន្ធសហជីពការងារកម្ពុជាសហព័ន្ធសហជីពកម្មករកម្ពុជា និងសហជីពសហព័ន្ធការងារសម្រាប់ប្រជាជនកម្ពុជា៕ សុខុម