មហាសន្និបាតលើកទី៧៥ របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ត្រូវចាប់ផ្ដើមនៅបុរីញីវយ៉ក នៅថ្ងៃទី១៤ កញ្ញា។ សម្រាប់មហាសន្និបាតឆ្នាំនេះមានរបៀបវារៈជាច្រើនដែលត្រូវលើកឡើង ប៉ុន្តែភាពចម្រូងចម្រាសមួយបានផ្ទុះឡើង គឺការដណ្ដើមអាសនៈរបស់ស្ថាប័នពិភពលោកមួយនេះរវាងរដ្ឋាភិបាលឯកភាពជាតិ និងរបបសឹកភូមា។
សេចក្ដីរាយការណ៍របស់សារព័ត៌មានភូមា Irrawaddy បានឱ្យដឹងថា គណៈកម្មាធិការសាតាំងនៃមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិ នឹងធ្វើការសម្រេចនៅថ្ងៃនេះ ឬថ្ងៃស្អែក ដើម្បីកំណត់ថាតើអាសនៈនេះត្រូវប្រគល់ឱ្យភាគីខាងរដ្ឋាភិបាលឯកភាពជាតិនៃកម្លាំងអ្នកប្រជាធិបតេយ្យដឹកនាំដោយអ្នកស្រី អ៊ុងសាន ស៊ូជី ឬក៏ត្រូវប្រគល់ឱ្យរបបសឹកដឹកនាំដោយមេរដ្ឋប្រហារឧត្តមសេនីយ៍ មីន អ៊ុងឡាំង ឬក៏ត្រូវទុកឱ្យនៅទំនេរ។ របបសឹកភូមា បានដាក់លិខិតស្នើសុំទៅកាន់គណៈកម្មការសាតាំងនេះតាំងពីដើមខែមិថុនា ប៉ុន្តែត្រូវបានស្ថាប័នជំនាញរបស់មហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិមួយនេះទុករហូតមកដល់ថ្ងៃចុងក្រោយនៃការបើកមហាសន្និបាតចូលមកដល់។
តែជាមួយគ្នានេះ រដ្ឋាភិបាលឯកភាពជាតិដែលជាក្រុមកម្លាំងប្រឆាំងរបបសឹកភូមា ក៏បានសម្រេចបញ្ជូនលិខិតរបស់ខ្លួនមួយផងដែរ ដើម្បីស្នើសុំយកអាសនៈនេះមកកាន់កាប់ធ្វើជាតំណាងរបស់ខ្លួនដែលឯកអគ្គរដ្ឋទូតបច្ចុប្បន្ន គឺលោក ក្យ៉ មូធុន (Kyaw Moe Tun) បានស្ថិតនៅទីនោះរួចទៅហើយ។
ភាពចម្រូងចម្រាសនេះ ត្រូវបានឱ្យដឹងថាកំពុងតែផ្ទុះនៅឯបុរីញីវយ៉ក ដែលគេពុំដឹងច្បាស់ថា អាសនៈនេះអាចត្រូវប្រគល់ឱ្យភាគីខាងណានោះទេ ឬក៏ទុកឱ្យនៅទំនេរ តែបើតាម Irrawaddy ដែលស្រង់បន្ថែមពីប្រភពព័ត៌មានអឺរ៉ុប Foreign policy បានឱ្យដឹងថា សហរដ្ឋអាមេរិក និងចិន កំពុងតែសម្របសម្រួលជាមួយនឹងក្រុមគណៈកម្មការសាតាំង គឺអាចទុកឱ្យឯកអគ្គរដ្ឋទូត ក្យ៉ មូធុន (Kyaw Moe Tun) កាន់កាប់មួយរយៈទៀតរហូតទាល់ដល់ខែវិច្ឆិកា ទើបធ្វើសេចក្ដីសម្រេចជាផ្លូវការ។
តាមប្រភពដដែលនេះ លោក ក្យ៉ មូធុន (Kyaw Moe Tun) មិនត្រូវឱ្យតាំងនាមជារដ្ឋាភិបាលឯកភាពជាតិនោះទេ គឺត្រូវតាំងនាមឱ្យប្រជាជន និងប្រទេសភូមា ប៉ុន្តែមួយទៀត គឺចិនស្នើសុំឱ្យតំណាងរបស់ភូមា គឺលោក ក្យ៉ មូធុន (Kyaw Moe Tun) មិនត្រូវថ្លែងសុន្ទរកថានៅក្នុងមហាសន្និបាតនោះទេ គឺគ្រាន់តែចូលនៅក្នុងមហាសន្និបាត ហើយអង្គុយលើអាសនៈនេះប៉ុណ្ណោះ។ នេះបើយោងតាមលោក Richard Gowan តំណាងអង្គការសហប្រជាជាតិនៃក្រុមវិបត្តិអន្តរជាតិ។
តែស្របពេលជាមួយគ្នានេះ មុននឹងតំណាងចិនធ្វើសេចក្ដីសម្រេចដូចនេះជាមួយនឹងតំណាងសហរដ្ឋអាមេរិកនៅអង្គការសហប្រជាជាតិនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំគណៈកម្មការសាតាំង គឺតំណាងចិន លោក Sun Guoxiang ត្រូវបានរាយការណ៍មកថាបានធ្វើទស្សនកិច្ចស្ងប់ស្ងាត់មួយទៅកាន់ប្រទេសភូមា កាលពីចុងខែសីហា ដោយបានជួបជាមួយឧត្តមសេនីយ៍ មីន អ៊ុងឡាំង និងជាមួយរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសរបបសឹកនេះ រួមទាំងឧត្តមសេនីយ៍មួយចំនួនទៀត។
តែគេនៅចាំថា នៅក្នុងការបោះឆ្នោតសម្ដែងការទុកចិត្តម្ដងរួចទៅហើយទៅលើរបបសឹកភូមា កាលពីថ្ងៃទី១៣ មិថុនា ដែលចេញពីសមាជិក ១៩៣រូប គឺភាគច្រើនបានថ្កោលទោសរបបសឹកបច្ចុប្បន្ននេះ។ ក្នុងការបោះឆ្នោតនៅពេលនោះ តំណាងរដ្ឋាភិបាលរបស់អ្នកស្រី អ៊ុងសាន ស៊ូជី គឺលោក ក្យ៉ មូធុន (Kyaw Moe Tun) ក៏បានចូលរួមផងដែរ។ សំឡេងនៃការបោះឆ្នោតប្រឆាំងរបបសឹកមាន ១១៩សំឡេង អនុប្បវាទ៣៦ និង ៣៧ទៀតមិនបោះឆ្នោត និងមួយសំឡេងជំទាស់។
សំឡេង១១៩ ដែលប្រឆាំងរបបសឹក មានន័យថាស្មើនឹងគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលអ្នកស្រី អ៊ុងសាន ស៊ូជី។ ដោយឆ្លងតាមលទ្ធផលដូចនេះ អ្នកសង្កេតការណ៍នៅឯបុរីញីវយ៉ក ភាគច្រើនមើលឃើញជំហររបស់ចិនដែលទន់ភ្លន់បន្តិចនេះ គឺទីក្រុងប៉េកាំង អាចដឹងពីការបោះឆ្នោតរបស់សមាជិកមហាសន្និបាតដែលមានសំឡេងច្រើនដដែលនេះ គឺមិនឱ្យអាសនៈទៅពួកយោធានោះទេ ហើយសូម្បីតែទុកអាសនៈនៅទំនេរក៏ចិនពុំអាចទុកចិត្តបានដែរ។
យ៉ាងណានៅពេលដែលការដណ្ដើមអាសនៈនៅ UN រវាងរបបសឹកភូមា និងរដ្ឋាភិបាលឯកភាពជាតិ គឺអង្គការសង្គមស៊ីវិលជាតិ និងអន្តរជាតិ ជាពិសេសអង្គការក្នុងស្រុកនៃប្រទេសភូមាដល់ទៅ ៣៥៨អង្គការ បានដាក់ញត្តិស្នើទៅមហាសន្និបាតក៏ដូចជាគណៈកម្មាធិការសាតាំងនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ សុំឱ្យប្រគល់អាសនៈទៅឱ្យរដ្ឋាភិបាលឯកភាពជាតិនៃកម្លាំងប្រជាធិបតេយ្យនៃប្រទេសភូមា។
ញត្តិទាំងនេះអាចនាំឱ្យតំណាងរដ្ឋាភិបាលចិន គិតដូច្នេះ ហើយក៏បន្ទន់ឥរិយាបថបន្តិច គឺមិនដូចមុនៗនោះទេ ដែលកន្លងមកចិនតែងតែជំទាស់ដំណោះស្រាយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក និងលោកខាងលិចដែលទាមទារថ្កោលទោសរដ្ឋប្រហារនៃរបបសឹក។
តែជាមួយគ្នានេះ ការសម្រេចមួយនឹងកើតចេញជាផ្លូវការនៅប៉ុន្មានម៉ោងទៀតនេះ ថាតើអាសនៈនេះគួរត្រូវទុកទំនេរ ឬក៏ត្រូវប្រគល់ឱ្យភាគីខាងណា៕